4.10.2011
Responsibilidad atpb
3.09.2011
veintisiete
- night safari
- universal's
- songs of the sea with Zyric Kun at benjtot
- mag-aral at matuto sa camera
- magkaroon, mag-aral at matuto sa gitara
- mapaayos ang bahay sa bulacan
- matapos ang twilight saga
- matapos ang sigma series ni james rollins
- makapagdrowing ng at least 20 na maayos na pieces
- magpaliit ng tyan
- magpakahealthy (woot)
- makita si zyric mag-ring bearer
- makapagbeach sa holy week - Palawan man lang sana
- makapanood ng concert sa jingapore - sarah bareilles?
- mapanood ang lion king play
- matapos ang Trigun series (26 episodes lang ano veh?)
- makapanood ng marami pang Conan episodes
- buhayin ang blog na itey
- mapanood ang last movie ng harry potpot, kung fu panda 2, rango, cars 2, punch suckers and all that jazz
2.23.2011
2.22.2011
2.14.2011
Variations on the Word Love
holes with. It's the right size for those warm
blanks in speech, for those red heart-
shaped vacancies on the page that look nothing
like real hearts. Add lace
and you can sell
it. We insert it also in the one empty
space on the printed form
that comes with no instructions. There are whole
magazines with not much in them
but the word love, you can
rub it all over your body and you
can cook with it too. How do we know
it isn't what goes on at the cool
debaucheries of slugs under damp
pieces of cardboard? As for the weed-
seedlings nosing their tough snouts up
among the lettuces, they shout it.
Love! Love! sing the soldiers, raising
their glittering knives in salute.
Then there's the two
of us. This word
is far too short for us, it has only
four letters, too sparse
to fill those deep bare
vacuums between the stars
that press on us with their deafness.
It's not love we don't wish
to fall into, but that fear.
this word is not enough but it will
have to do. It's a single
vowel in this metallic
silence, a mouth that says
O again and again in wonder
and pain, a breath, a finger
grip on a cliffside. You can
hold on or let go.
2.09.2011
bow
Sa Tagalog, tao lang ako 'teh, sumasakit din ang bangs tulad mo.
1.19.2011
sulat lang
Nais ko sanang isulat ngayon ang lahat ng aking mga saloobin, pakiramdam at pagtingin sa kung anu-anong mga bagay sa aking buhay at paligid tulad ng tungkol sa pagkamiss ko sa aking pamilya, sa mga gusto kong gawin namin at sa mga lugar na gusto kong aming mapasyalan (esp sa Japan para makita ni Zyric yung mga malulufet na tren na pinapanood nya sa youtube), mga chorvang gusto kong gawin tulad ng pagsakay sa GMAX Reverse Bungee at panonood ng gig ng Tanya Markova dahil kahit pa gaano kaharsh ang mga lyrics ng mga awitin nila, bet ko ang "sining" na taglay ng kanilang musika. Gusto kong ilarawan kung gaano ko kagustong kumanta o tumugtog kahit di naman kagalingan at kung paanong gustong-gusto ko ang ASAP Rocks pwera lang kay Reyver dahil napakachismoso at feelingero 'nya. Nais kong ilista ang mga pelikulang gusto ko pang panoorin tulad ng Kung Fu Panda 2 at last Harry Potpot movie at kung alin-alin na ang aking mga napanood na, kasama ng mga komento ko sa mga ito tulad ng kung gaanong gustong-gusto namin ni ayeeh si Ludo este, ang Rabbit Without Ears 2 kaya naman 'di kami makapaghintay makuha yung CD ng part 1 at isulat kung gaano karaming chorva ang ginawa ni Jake at Anne sa Chorva & Other Drugs. Maganda rin sanang ilarawan ang pagka-amaze ko kay Arnel Pineda as a person at sa mga 100%/50%/25%/5%/1% na mga pinoy (ie, Enrique I, Bruno Mars, Charice, etc) na kilala sa buong World sa kanilang mga katangi-tanging talento. Sa kabilang banda, gusto ko ring isambulat kung paanong ako'y buset na buset kakurakutan ng mga pulitiko sa Pilipinas at kay Kris Aquino bilang sinisira nya ang peace & order sa Pilipinas, tsk, tsk.
Ang dami pa sanang ibang mga paksa ang umiikot sa utak ko ngayon na madalas namumuo sa aking isipan habang naglalakad o di kaya'y nasa byahe. Subalit sa kabila ng lahat ng kagustuhan kong ito, may nag-iisang pwersang pumipigil sa akin para magsulat. Dahil kung paano ilarawan ng mga taong malapit sa 'kin ang sabog-sabog kong utak na kasing gulo ng buhol-buhol na trapiko sa Maynila tuwing Lunes hanggang Byernas ng umaga, ganoon din katindi ang tama ng mantra ni George Coladilla The Great sa aking ulirat. Isang salita lang:
Nakakatamad.
Bow.
1.13.2011
digs no more
11.13.2010
11.09.2010
nuninuni
*sabog-sabog na utak*
lakas kong kumain lately. lakas din antukin. nagtataka pa ko na tumataba ako?
more than 14 hours-a-day-work sucks. dali ko ng mapagod o sadyang nakaka-stress lang mga kausap ko? signs of aging?
subalit kailangan ng magtigil sa mga kalokohan at pang-aabuso sa katawan sapagkat sa panahon ngayon, bawal magkasakit! (di ako shareholder ng clusivol)
dami kong pimples. sobrang nakakainis na. dami pang pimple-scars. gggrrrrr... ano ba kayo??? tantanan nyo na ko please!!!
ang haba na ng hair ko, literally at figuratively. what to do? what to do? what to do when there's really nothing to do. haha!
i want peace of mind. bakit ba napaka-aktib mo lang brain? pakain kita sa zombie eh!
bakit ba kasi consitent na inconsistent ako? kalorkey. kakapagod. amf.
bakit naman din kasi ang dami kong tanong? adik pala ako e no?
segue --> pag naririnig ko ang salitang "why", lagi kong naalala ang linya ni Agent Smith sa The Matrix Revolutions. bakit ba? di ko rin alam:
Why, Mr. Anderson? Why do you do it? Why get up? Why keep fighting? Do you believe you're fighting for something? For more than your survival? Can you tell me what it is? Do you even know? Is it freedom? Or truth? Perhaps peace? Could it be for love? Illusions, Mr. Anderson. Vagaries of perception. The temporary constructs of a feeble human intellect trying desperately to justify an existence that is without meaning or purpose. And all of them as artificial as the Matrix itself. Although, only a human mind could invent something as insipid as love. You must be able to see it, Mr. Anderson. You must know it by now. You can't win. It's pointless to keep fighting. Why, Mr. Anderson, Why? Why do you persist?
daming tanong. simple lang naman sagot ni Neo -->
because i choose too
ano ba kasing problema ko ngayon? bat di pa ko matulog? why? why? why?
gulo ko.
migraine.
bow.
10.24.2010
randomness 101
- kakapost ko lang kanina pero ayun, mahal ko ang ulan at kung anumang mga may kinalaman sa tubig
- ako ay agnostic
- gusto ko ang pula bilang kulay ng sneakers, wallet at payong
- gusto ko ang pakiramdam ng maong na ilang beses nang naisuot pero di pa nalalabhan.
- sobrang paborito ko ang eraserheads pero never ko silang napanood gu-mig. as in, kahit yung reunion 1/2 concerts. wichikels! @@
- gusto kong magsulat pero mga kalokohan lang
- parang gusto kong maging teacher pero di ko sure if I'm capable to be one
- gusto kong maging dubber
- nagpapasalamat ako sa mga magulang ko dahil hinayaan nila akong maglaro sa kalsada para maranasan ang kaligayang dulot ng paglalaro ng piko, chinese garter, syato, langit-lupa, tagu-taguan, ten-twenty, foot ball, mataya-taya, teks, pog, agawan base, (ano ba yung pinapalsik mo yung rubber band?) at kung anek anek pa.
- dati akong "aktibista"
- di ako morning person
- paborito ko ang mga shades ng asul at berde
- masaya lang minsan magpuyat sa mga walang kawawaang bagay
- masayang mainlab (sabi nga kay sarap ng may minamahal)
- gusto ko ang kahit anong bagay na related sa Japan. siguro dahil sila ang pinakaprogresibong bansa sa Asya at sadyang defined ang kanilang kultura. lab na lab ko ang anime. gusto kong naririnig ang Japanese na lenggwahe. basta,gusto ko ang Japanese chorva!
- di ako naniniwala sa chorva ni ratatouille na "anyone can cook". ang pagluluto ay talento lang din. may formula pero iba ang finish product kung sadyang talentado ka sa larangan na yon.
- gusto kong vumideoke
- laking saya ko na kapag nakakanta o nakatugtog ako sa isang gig other than company event
- paborito kong lab movie ang eternal sunshine of the spotless mind
- keso ako kung keso
- ako ay trying hard na artsy fartsy
- masaya ang rugged na porma. kahit siguro tumanda na ko yung pa rin ang pipiliin ko
- sadyang mahal ko ang musika. noong bata ako, tagal ko ring naging member ng lyre and drum band. kaligayan ko non ang pagtugtog, pagsunod sa rhythm.
- gusto ko ulit matutong tumugtog ng piano
- gusto kong gumaling sa gitara
- sadyang di ako fan ng mamahaling brands
- gusto ko ng lumiit tyan ko
- namimiss ko na ang dekaron sea at mga kaibigan ko 'don
- gusto ko camera na may malufet na lente pero naknakan naman ng mahal
- gusto ko rin ang dumadagundong na speakers. yung nakakabasag ng eardrums hanggang sa dumugo na yung tenga =))
- gusto ko si johnny depp at ely buendia
- pinaka-hate kong parte ng katawan ang mga binti ko bilang ang lalaki lang nila
- masayang mag-ice cream at chocolate
- mabuhay ang himig ng dekada nobenta at mga Tagalized Cartoons noong erang ito (ceddie, sailormoon, ghostfighter, atbp)
- mas nasiyahan ako sa high school
- miss ko na magsulat ng nutri at math jingles
- komportable ang buhay sa singapore dahil convenient lang lahat. mamamatay ka lang sa kaburyungan kapag wala kang internet.
- pag-iinternet at kuryente lang ang bisyo ko
- miss ko na si zyric. sana yung mga di ko nagagawa ngayon, magawa nya in the future. nawa'y maging mabuti at talentado syang tao.
- mahal ko ang unibersidad ng pilipinas. naiinis ako sa mga isko/iska na walang pagmamahal sa bayang nagpaaral sa kanila ng kolehiyo. yung mga tipong ipagpapalit ang Pinas passport nila kapalit ng convenient na pagtravel sa ibang bansa. HELLO???
-mahal ko ang Pilipinas. kahit na gaano ka-corrupt ang gobyerno at kahit gaanong nakakasuka ang sistema nito, marami pa ring dahilan para ipagmalaki ko ang bansa ko at mga kapwa ko
- boring ang mundo kapag wala ang Pilipinas sa mapa nito. sige, imagine nyo.
- naniniwala akong may pag-asa pa ang Pilipinas kapag bawat Pilipino mag-iisip ng ganito --> "ako ang simula ng pagbabago"
- ang edukasyon ay karapatan, hindi pribilehiyo. pag-aralin mo ang mamamayan mo at tiyak na uunlad ito. tigilan ang komersyalisasyon ng edukasyon.
- laging may rason para maging masaya. sabi nga, always look at the bright side of the story. kahit pa dot lang ito.
- parang gusto kong bumalik sa TV work
- pangarap kong makapunta sa paris at rome
- di ko masyadong bet ang mga outer space adventure
- wala akong talent sa sports
- never pa kong nakapunta sa mang jimmy's kung saan bottomless ang rice
- masaya lang mahiga habang nagsousoundtrip. yung tipong wala kang iisiping iba, makikinig ka lang sa kanta at musika.
- masayang manood ng pelikula sa sine
- gusto ko ang keso
- walang sinabi ang Ovaltine sa Milo
- di ako mahilig sa kape. di ko lang talaga sya trip lalo na't di kaya ng sikmura ko ang asido nito. wirdo non kasi 2 cans ng Coke sa isang araw, di pa sumusumpong hyper-acidity ko. kalahating tasa lang ng kape, ayan na sya @@
- di ako fan ng gatas
- betty mae ko ang Ceres Whispers of Summer
- sadyang makulit ako sa chat
- sadyang masaya lang chumika
- haller sa mundo ng cyber-stalking. salamat sa fezbuk!
- wala na ko maisip ngayon. o tinatamad na ko magsulat?
bow.
10.23.2010
mahal ko ang ulan

ewan ko ba kung dahil lang nakakaantok kapag umuulan kaya gustong-gusto ko sya. (oo, sadyang lab ko rin ang pagtulog at mga katamaran sa layp) sarap matulog di ba? pero bukod sa malamig na simoy ng hangin na dala ng ulan, gustong-gusto ko rin ang tunog ng paglagapak ng mga patak nito sa kalsada, bubong, puno o kung saan man. para sa 'kin, isa sya sa pinakamagandang musika sa buong mundo. oo, ganon! buong mundo. gusto ko ngang bumili ng rain stick eh!
pwede rin sigurong may kinalaman ang zodiac sign ko sa kyemeng ito? although din naman din talaga ko naniniwala sa mga horoscope pero bilang piscean yata, sadyang malapit ang puso ko sa anumang bagay na may kinalaman sa elementong tubig. bet na bet ko rin kasi ang mga sea creatures at mga under the water adventures. gusto ko ang beaches. gusto ko ang pagbababad sa tubig. gusto ko ang huni ng rumaragasang tubig sa ilog o kung saan man. basta, gusto ko ang tubig...
oh well, basta masaya ko pag umuulan. isa marahil ako sa mga kakaunting tao na tunay na maligaya kapag umuulan.
mahal ko ang ulan.
salamat Po sa ulan ^_^Y
(kindly disregard my eclavu... TH na kung TH! nag-iin-artist lang. haha!)
10.17.2010
makulay ang buhay

bilang kaburyongan, napag-isip-isip kong bumili ng pastel at sketch pad last week. wala trip trip lang. f na f ko ang pangangailangan ng outlet. dami ko rin kasing nasasayang na talent. nasa maling industriya talaga ko... oh well. feeling ko naman masyado ang pagiging talentado? wahaha!
anyway, finished reading The Lost Symbol kasi 2 weeks ago. dami lang realizations. biruin nyo noong unang panahon, ang concern ng tao ay tungkol sa purpose ng life. nakokonek din dito ang nature ng tao na i-attribute ang mga bagay-bagay sa higher being at magkaroon din ng spiritual life. ang seryoso ng post? ahehe!
Naisip ko lang din, ang mga tao puro mga material na bagay na lang ang concern sa life. Consumerism at its best! nakukuha na lang naten mga kasiyahan naten sa materyal na bagay. di ko yata bet maging parte ng sistemang iyan. pordat, naisip ko lang din, to live one day at a time, to cherish relationships at gumawa ng mga bagay na makakatulong sa iba. naniniwala ako na parte dito ang pagkakaroon ng positibong disposisyon. nakakahawa kasi di ba kapag good mood at makulit ang kasama mo? maikli lang naman ang buhay, so might as well make most of it by making other people happy ^_^ wak na masyadong humugot ng hafiness sa mga bagay-bagay like brands. this is ironic though kasi sa market research ako nagwowork - all about brands! haha! pero basta, one day, i'll do what i really want to do - kumanta, drowing, magsulat, at social work! gusto ko naman magamit din mga talento ko. sayang naman :-)
so bat ako nagdrowing? wala lang... por mor positive energy lang. praktis muna 'to. messy kasi di ko pa alam gamitin pastel. pang-krayola lang yata ang beauty ko. wokokok!
heniwey, ang sabog ng post kong ito. har har... pero basta, yun na yon. dami ko pa gusto chorva kaso alis na kami ng housemate ko. eat pray love (na feeling ko e dragging. good luck na lang)
^_^Y
9.08.2010
2
Salamat TNS, Salamat Singapore, Salamat PO.
More years to come? I love Singapore na, pero TNS???
Let's DISCOVER! Chorva!!!
trip trip lang
8.12.2010
hard to believe
just some updates, si zyric, nag-aaral na sa claret. medyo bulol pa sya so Lalah suggested na magconsult kami sa speech therapist. hopefully maayos din ang pagsasalita nya. tapos ngayon pala, ang mga pinagkaka-abalahan nya e Thomas and Friends na show at toys tapos syempre mga cartoons na walang kamatayan. gusto ko sya pag-aralin ng kahit anong musical instrument (piano siguro?) tsaka karate. chorva lang hehe
di ko actually mafeel ang aking pagiging nanay. pero mas kailangan kong maging provider e. basta lumaki lang zyric na mabuting bata e masaya na aketch.
bottomline ay... uwing-uwi na ko!!!
^_^v
7.30.2010
salamat, bit-wa-terrr
panaghoy ng ulan,
pusong nagsusumamo
sa nanunuksong karimlan...
Huni ng mga ibon
pagaspas ng mga dahon
hinagpis ng nakaraan
patuloy na hinahagkan
Patak ng tubig
hangad kong manumbalik
makulimlim na kalangitan
animo’y pakutyang dumaraan
O HENI O HENI
Wag nang malumbay
Umulan ma’t umaraw
Kami’y iyong karamay...
- jordan, 07.30.10
7.26.2010
07.25.10
because I was able to:
- talk to zyric and good deka friends
- greet my parents for their 25th anniversary
- watch asap
- go to the church
- watch The Sorcerer's Apprentice
- cook food for today
- iron my clothes
- watch Moulin Rouge and almost finished it
trip trip lang... from The Sorcerer's Apprentice OST:
flang...
madalas alam naman talaga natin kung anong dapat gawin sa mga problema natin; alam natin ang kaibahan ng tama sa mali. Pero madalas din, kinakailangan nating marinig ang mga 'yon sa ibang tao para makumbinsi natin ang mga sarili natin na gawin ang nararapat.
Sabi nga, it's easier said than done.
*migraine*
5.21.2010
some random chorva
- nakadinner ko sila pamy at che kanina. super bundat pero super winner din talaga food sa din tai fung. medyo mahal pero worth it naman. nakapagchikahan din kami ng kung anek-anek - from MB, comres pips at si jessica na pamangkin ni che. hehe!
- miss ko na dekaron sea. buryoyong amf! laki pa naman gastos namin ni benjtot sa mage kakabili ng dills at gamit. wokokok! hhaaayyyzzzz... miss ko na deka friends at pets ko. huhuhuhu... OFW life is boring ng walang dekaron sea. XD
- nakapagparticipate ako sa 1st automated election sa pinas. in fairness, di masyadong magulo ang eleksyon pero ang tagal lang bago makaboto kasi kaunti lang mga pcos machines. around 4 precints nagshare sa isang machine. di bale, hhhmmm... worth it na rin. bilis ng results although talagang may mga machines pa rin na di gumana at mga kaguluhan. pero nonetheless, generally peaceful sya. less tension at bintangan ng dayaan. just can't believe na erap is #2. sabi nga ni pamy, kundi pa namatay ni cory, si erap na naman presidente natin. kalorki @@ another surprise is Binay. akala ko talaga runaway winner si roxas. o well, philippine politics. har har har
- miss ko na si zyric at benjie. kakauwi ko lang nyan ha. kaso iba talaga kapag magkakasama ang magkapamilya. gusto na ni zyric sumama dito sa singapore. kung pwede lang talaga. sana magawan ng paraan. medyo di na rin yata healthy na di nya kasama nanay nya sa kaniyang paglaki. T_T
- sakit na naman lalamunan ko. at least di na ko nasusuka.
- excited na ko manood ng shrek pero mas excited ako sa "last airbender" movie. kinakarir ko ngayon yung cartoons. sana matapos ko hanggang book 3 bago lumabas yung movie sa july. gusto ko nga try minsan mag-airbend o waterbend. baliw na ba ko pag ginawa ko yon? XD nood ako ulit cartoons after neto.
- kinikilig ako everytime na nanonood ako ng detective conan. wala lang. *wink*wink*
- salamat pala sa www.otaku-streamers.com. mahal na kita. haha!
- quite happy naman ako sa work. nakakadeliver naman at napapangatawanan ang pagiging key person ng account. sana mapangatawanan ko yan ng matagal. kakapagod lang minsan. kaloka lang yung isang chika about 1 manager. as in. @@
hhhmmm... haba din pala :D iwas muna ko sa nega posts. hehe! update-update muna.
bahala na si kick-ass. lagi na lang si batman e. tao rin yon, napapagod din. (ganda pala ng kick-ass in fairness)
hanggang sa muli... ciao! ^_^
8.05.2009
8.03.2009
To Pres. Cory Aquino
***
I wonder though when the Filipinos will have their true "democracy" and freedom...
The questions are How and When. The Who should definitely belong to us, Filipinos.
*wink*wink*
i find it sad and weird...
isn't it?
7.09.2009
hhhmmm... zzzzzzz
*wink*wink*
can someone give me my wings? please?!?
5.18.2009
wa ka pakels!!!
Toinks!!!
Gusto ko lang magsulat ngayon. Walang kokontra!!!
Hindi maayos ang trabaho ko. Sabog utak ko. Na-award ako sa di nasagot na email pero dedma na lang. Di matatapos ang mundo sa kalechehan na yon. Wala na rin naman sa loob ko ginagawa ko. Wala na akong ginagawang matino. Wala!
Bakit ba kasi kailangan pang magtrabaho para sumweldo?!? Di ba pwedeng maglaro na lang ng dekaron maghapon at wala na kong intindihin? Tae. Tae. Tae. Taena..
May kailangan akong gawin pero di ko magawa. Ang dami kong gustong gawin pero di ko magawa. Kakasawa. Kakapagod. Ang hirap maging ako. Bakit ba kasi ako pinanganak na ganito?!? Pinanganak para maging loser!!! LOSER!!! (Take note, kahit nga sa food fling sa facebook loser ako. tae talaga.)
Hhhaaayyyzzz….
Sa mga panahong ito, gusto ko munang maging rak istar. Mala-lougee o kitchie nadale (yes, nadale talaga). Basta rak istar. Pwede na rin kung tutugtog na lang ako. kahit orchestra.. tang-ina. Basta importante makatugtog. May instrumento. Ayun. O kaya gusto kong maging writer, ala bob ong kung sinuman basta writer na binabasa yung sinusulat. Gets? Magagamit ko siguro mga kagaguhan ko don. Kikita pa ko. Tangna. Gusto ko na lang ding bumalik sa TV work. Kahit ano, producer o writer. Kahit sa going bulilits. Masaya yon. O kaya gawa ko script para sa movie ng star cinema yung tipong mala-popoy at basia. Tae yung movie na yon. Ganda. O kaya manonood na lang ako ng pelikula. Pwede rin akong dubber… dubber ng mga extrang character sa mga cartoons. Masaya na ko… mababaw lang kaligayahan ko e.
Pero kung mababaw ang kaligayan ko, bakit di ako masaya ngayon?!?
Gusto kong mawala muna… sa kawalan…
###
12.29.2008
before 2008 ends...
Aloha Milky Way!
Bago man lang magtapos ang taon, makapagsulat naman sa blogag na ito.
In fairness, maganda naman ang 2008 for me and my family in general. To recap, ito yung mga major events sa taong ito:
- January - 100 years na ang UP!!!
- February - nagkagulo ang Pinas dahil sa chorva ni Jun Lozada re ZTE scandal
- March - Ang machorva kong paglipat sa Project Management dept ng MB bilang “acting head”; 24th bday (pero may kliyenteng bumati na “so how old are you, 30?”; buti di ko namura… ehehe)
- April - American Idol si David Cook; 2nd wedding anniv
- May - got interested in applying to work abroad
- June - Chi-Ken’s 4th year
- July - Got my TNS SG noodle dream
- August - Zyric’s second birthday; Last month in MB PH
- September - flew to TseNeS SG
- October - Benjie’s 22nd bday
- November - nandito na rin si Benjie
- December - regular na ko sa TseNeS; 1st Christmas in SG but w/o Zyric L
Ayan, so ngayon, andito pa rin kami sa SG. Plan naming umuwi sa pinas sa April pero sa totoo lang, sobrang ang dami kong namimiss at ang mga iyon ay ang mga sumusunod:
- Zyric!
- Pagbili ng pandesal at kakanin sa umaga
- MRT blues; so far, wala pa kong awayang nasaksihan sa loob ng MRT sa SG di katulad sa pinas na hindi buo ang araw ko kapag walang warlahang naganap. Ang mahirap lang sa SG kapag may nakatabi kang napster, mahihilo ka sa bango :D
- UP: sunken garden & acad oval
- SM north, shoppersville, glorietta
- Jollijeep at pagsakay sa jeep at tricycle. Puro buses, MRT at taxi lang dito sa SG
Krus na ligas - Chikahan galore kina lalah, meltot, jhoyskee, junifur, levyness, pamy, et al
- Gay lingo
- Pinoy ads (ang chaka ng mga commercial dito sa SG pramis!!!)
- OPM… ano na bang uso ngayon?
- Nikowliyala at kristsuper tuwing umaga
- Oh yes, MB at links!
- Videoke!!! Perya at iba pang kajologs-an
- At higit sa lahat, si Zyric!!! Huhuhuhu

Speaking of zyric, mukhang may future naman at pinagmanahan.. ehehe!
Looking forward for more chenelyn this 2009.
Happy new year sa ating lahat!
4.13.2008
castronauts, unite!
hindi ko super gusto ang version na 'to ni jason ng somewhere the rainbow. masyado kasing maganda yung kinopya niya kay IZ
Siguro, out of 10, 7 lang ang rating ko sa kaniya.
Nevertheless, gusto ko na rin siya dahil si jason castro e. wahaha!
por dat, come on castronauts, unite!
4.11.2008
3.21.2008
2.29.2008
sari-sari...
oh well, ilang sari-saring chorvanes lang:
- dahil di nga ako nakapasok, di ko nameet si Lola Lyn. Sadness... Kita ko pala sa news, punong-puno ang Ayala. wwwweeeehhhh!!! I wonder kung nakauwi nang maaga ang mga taga-MB at kung nakapanood sila Des at Ling ng My Big Love. mukhang wala din naman kasi sa kanilang interested sumama sa rally. kaniya-kaniyang chorva naman yan.
- kairita yung "Trabaho, 'Di Gulo" campaign ng ilang maka-administrasyon. nakita ko kanina yon sa circle. meron pang free medical check-ups, job fair at... free pagupit! san ka pa? well, in the first place, baka nga admin lang may pakulo non para madivert ang atensyon ng mga tao. at teka, sino ba yung gumawa ng gulo? e di ba yung mga corrupt na nilalang na nabuko eventually? aaammfff
- another irritation. nakita ko sa TV na hinaharang ng mga militar yung mga galing probinsya para magpunta sa Makati. come on, ano bang masama at nakakatakot kung magpunta sila don? hindi rin naman magreresign si GMA e. hhhaaaayzzzz...
- reaksyon lang sa sinabi ni G. Jun Lozada (Seek truth justice for love of victims). di ba't lahat naman tayo ay biktima ng korapsyon? sa kongkreto, marami ang namamatay dahil jan (mga hindi nabibigyan ng social services at iba pa dahil ninanakaw ng mga magagaling na govt employees ang buwis na binabayad nating lahat).
- kay Neri naman, ayoko siyang tawaging duwag. sa tingin ko, it's just that masyado siyang ipit tapos, kawawa pa siya dahil sa masasamang comments sa kaniya. mukha siyang mabuting tao (or less evil siguro) para sa 'kin. nagkataon lang talaga na mahirap ang sitwasyon. pero hindi ko sinasabing tama ang ginagawa niya. dapat lang talagang magsabi siya ng totoo.
- mukhang ok 'tong pinopropose na pester power ni missingpoints. check niyo na lang ang kapangyarihan ng kakulitan.
- maiba naman ako, last day na pala ng komedya chuvalu sa peyups kanina. sayang di kami nakapunta nila zyric sa quezon hall para makita yung mga kung anek don. nakaabot lang kami ng fireworks. ayos na rin.
ayan lang muna yung mga naalala ko. sa susunod naman ulit. :P
ciao!
2.28.2008
ang posisyon ko...
.......................................
nabansagan ako dito sa opis na raliyista dahil may tibak inclinations ako. pero sori, hindi ako raliyista dahil once palang ako nakasama sa rally (SONA 2004). Pero, wala naman akong masamang chorva sa mga raliyista. Karapatan nila (at nating lahat) na magpahayag ng ating saloobin at magtipun-tipon sa isang "demokrasyang" bansa. Isa pa, mahalaga ang mga rallies para may balanse - kailangan parati ng oposisyon para hindi maging kampante at mapagsamantala ang pamahalaan. oh well, ang ironic lang dahil ang "Pangulo" ngayon na iniluklok noong una sa pamamagitan ng "People Power" e takot na takot sa mga rallies. Laging may mga kapulisan kahit na maliliit na rallies lang. kamusta naman yon?!?
teka, balik tayo sa main topic ko - posisyon sa kaguluhang pulitikal ngayon sa bansa.
i don't think uubra ang isa pang "People Power" katulad nung mga nauna dahil sa maraming mga salik. una, totoong meron ng "fatigue" ang mga tao dahil sa "failure" ng mga sumunod na leaders na mabago o mapabuti yung naunang sistema. pangalawa, malakas ang hawak ni GMA sa militar at mukhang gagamitin niya (well, ginagamit niya na) yon para mapigilan ang mga tao, and por dat, parang imposible para sa kaniyang mag-resign o bumaba at her "own" will (haller?!? hello garci nga na sya mismo involve, namatay na lang ang isyu... hhhaaaayyyzzzz). pangatlo, ayaw ng middle at upper class kay Noli bilang kapalit ni GMA. well, anong rason, it's self-explanatory already (oh yes, i'm so sama with this point). pang-apat, mahirap himukin ang mga tao upang lumabas at sumama sa mga rallies dahil puro mga bandera ng mga orgs at party list. pano ka naman ma-eengganyo sa ganon? baka iniisip nila na kapag sumama sila sa mga ganon e kailangan nilang magmember. something to that effect.
i guess yung mga nabanggit ko e yung main reasons. may mga ilan pa siguro pero yan yung nakikita kong major issues.
so ano na ngayon?
ang posisyon ko e due process. hayaan natin ang mga legal na institusyon ang magpasya sa kaso ni GMA pero dapat pa rin tayong magbantay para masigurong makukuha ang hustisya. ang problema nga lang, lakas ng hatak ni GMA sa kongreso (na wala naman talagang kwenta) kaya mejo malabo ang impeachment. tignan natin sa ombudsman at sendado. salamat nga pala kila dating senador Jovito Salonga at mga abogado sa UP na masugid na gumagawa ng legal actions laban sa katiwalian ng admin ni GMA.
However, hindi ako ayon sa iba na makikipagnegosasyon sa mga liders para matapos ni GMA ang termino bago matapos ang kaso para hindi pumalit si Noli. Di ba, kung gusto nating mabago ang sistema, wala dapat mga ganyang manipulasyon. yun ang tingin ko don.
and finally, to sum this entry up, check niyo iyong Pinoy Kasi column ni Prof. Michael Tan, yung Due Process article niya. parehas kami ng sentimiyento.
****
Nga pala, nakalimutan ko yung name ng youth org na yon. sabi, wag daw diktahan ng mga teachers ang mga estudyante sa posisyon nila sa ZTE-NBN deal. haller?!? hindi po robot ang mga estudyante para diktahan. ang baba naman ng pagtingin niyo sa mga kabataan.
2.14.2008
isang pagpupugay para kay Jun Lozada
check niyo na lang 'tong Hero article ni Conrado de Quiros sa PDI for more chorva kung bakit siya bayani. :P
mabuhay ka G. Jun Lozada!
at maraming maraming salamat sa iyong kabayahihan.
2.06.2008
gaya-gaya...
survey... survey... survey...
1.Student number?
- 00-63372
2. College:
- Kolehiyo ng Pangmadlang Komunikasyon
3. Ano ang Major mo?
-CommRes. Hindi commerce ha. Communication Research. Kung ano yon? Tsaka ko na lang ipapaliwanag :D
4. Nag-shift ka ba o na-kickout?
- Nagshift. sa stat ako nakapasa sa UPCAT e. Kaso nung nakakuha ako ng scholarship, napag-isipin kong lumipat para iwas 5.0. sakto marami akong highschool classmates na comres studs
5. Saan ka kumuha ng UPCAT?
- sa Bulacan State University Gym. Sumakit ulo ko don
6. Favorite GE subject?
- socsci2 (napapanaginipan ko pa ‘to), commres 130 dahil sa boses papel project 2003 , humanidades 1, math 1 :D
8. Saan ka nag-aabang ng hot babe/men sa UP?
- no time to make abang since student assistant ako (sa broad comm) :P dumadating na lang silang bigla. Katulad nung isa na ewan ko kung naka-graduate pero member na pala ng boy band ngayon (di ko na babanggitin, baka maligaw siya sa blog ko, mabuko pa ko!)
9. Favorite prof(s):
- Prof. Luis Teodoro, kailangan pa ba ng explanation?
- Prof. Danny Arao, maraming practical learnings tapos prinsipyadong tao
- Sir Alwin Aguirre, very intelligent and very charming
- Prof. Galileo Zafra, gwapings, magaling at mataas magbigay ng grade
- Prof. Therese Ann Capistrano, super galing at matiyagang magturo ng Stat Subjects. Teacher material talaga
- Prof. Digna Apilado - daming kong natutunan sa tungkol sa nasyonalismong Pilipino. dahil sa kaniya, tumatak sa utak ko na isang imoral na akto ang hindi pag-ubos sa kanin mong nakahain dahil sa laking hirap at sakripisyo ang ginagawa ng mga magsasaka para makapag-produce ng palay.
- Prof. Monico Atienza (+), very patriotic, very inspiring... Good luck to your new journey sir! saludo ako sa inyo
well, marami pang magagaling na prof sa UP kaso nakalimutan ko na yung iba… 3 years ago na rin nung nag-grad ako e
10. Pinaka-ayaw na GE subject(s).
- KAS 2 dahil wala akong natutunan dito. puro reporting lang ang pinagawa ng prof ko.
- Hum2 dahil nagkwento lang ang prof ko tungkol sa mga tibak at lesbian adventures siya (hulaan niyo na lang kung sino). pero in fairness sa kaniya, maganda ang boses niya.
11. Kumuha ka ba ng Saturday classes?
- yep. Comm 100 bago ako nakapagshift. Si malou santos teacher ko, ooppsss… hindi siya yung head sa ABSCBN. Basta ang alam ko e lagi niyang kinukwento yung anak niya na nakifriendster sa kin nung nag-Research Assistant ako sa CommRes dept
12. Nakapag-field trip ka ba?
- Yes, sa laguna para dun sa walang kawenta-wentang Hum2 class ko (consolation na lang dun na katabi ko yung crush kong mukhang Anime na si Richard). Tapos may exposure trip din kami sa Tungko, SJDM, Bulacan sa SocSci1 under ma’am Sarah Raymundo. Sumabit din pala kami sa fieldtrip ng mga BU studs sa Pahiyas Festival, Quezon
13. Naging CS ka na ba or US sa UP?
- CS lang. na-disqualify ako twice sa US dahil sa PE. Apir!
14. Dorm, Boarding house, o Bahay?
- Bahay for 2 years. Boarding house for 3 years.
15. Kung walang UPCAT test at malaya kang nakapili ng kurso mo sa UP, ano yun?
- Fine Arts? Music? Journ? broadcomm?
16. Sino ang pinaka-una mong nakilala sa UP?
- di ko maalala… si julius santos ba o si jenny vee due o baka si joey bote na adik din sa eheads? Basta isang blockmate... mabuhay ang 0-4!
17. First play na napanood mo sa UP?
- Othello na required sa Komunikasyon 1
18. Saan ka madalas mag-lunch?
- Dati sa beach house, tapos naging madalas sa vinzons, pwede na rin sa casaa, tapos sa maskom rin. Minsan umuuwi ako sa boarding house. Gulo ba?
19. Masaya ba sa UP?
- Masaya naman lalo na kapag fair!!! Next week na yon!!!
20 . Nakasama ka na ba sa rally?
- Once lang, 2004 SONA. Maagang natapos kasi umuulan-ulan
21. ano ang favorite spot mo sa UP?
- CS at math area, basta yung shortcut dun. Maraming fireflies… at syempot, ang ever lovable sunken garden
2.04.2008
UP Fair 2008 ^_^v
bet ko yung sa feb 13 (Bamboo+Sugarfree+Sandwich+Imago+Up Dharma Down+Orange and Lemons)... winner!
at ayos dahil around PhP80-85 lang ang tix. apir!
FEB 11 (Mon)

FEB 12 (Tues)
1.12.2008
missing-out 100 years
isang malaking panghihinayang na hindi kami nakaabot kahit man lang sa fireworks display ng kick-off chenes ng UP para sa kaniyang ika-100 taon.
na-excite pa naman ako nang todo at kasama pa namin si zyric. but no! pagdating namin sa vinzons e tila nag-uuwian na ang mga utaw. at tama nga. huhuhu...
sayang, sayang, sayang. kaso tapos na kaya walang wentang manghinayang. ganda pa naman ng kwento ng mga naka-attend. touching at nakakaiyak daw lalo na yung pagkanta ng UP Naming Mahal. at akalain niyong merong 100-year-old UP grad na alive pa sa kasalukuyan?!?
por dat, dahil hindi na kami nakaabot, namasyal-masyal na lang kami sa acad oval dahil maraming tiangge. natakaw mata pa ko dun sa choco shake na iniinom ng mga students. sa Coffee Drive ko yun nabili, parang starbucks na pang-masa ang presyo. P30 na large double dutch shake. mura! pero nung natikman ko. pang P30 nga lang talaga siya :P
oh well, advanced pasasalamat kay ms. aggy dahil reregaluhan niya ng centennial planner ang lahat ng UP grads sa opis. weeeeehhh!!!
bow.
pahabol: nood na lang kayo sa youtube sa mga naging kaganapan last tuesday ;-)
1.07.2008
adik sa detektib komang*

pero seryoso, fixated ako ngayon sa anime series na 'yon. kung hindi nga lang ako papasok ngayon e tinapos ko na siguro hanggang sa huling episode na laman ng 2 CDs (na sabi ng may-ari ay hindi pa naglalaman ng ending).
naaaliw kasi ako dahil kakaiba siya. dahil detektib ang bida, bawat episode ay may sinosolve na kaso. at amazing (oo, amazing talaga!) kung paano ginagamit ni conan ang kaniyang deduction method para malutas ang mga kaso. yung tipong hindi mo inaakalang tao pala yung totoong salarin. ang galing talaga! (hindi naman sa masyado akong adik no?!?). ang twist pa dun e dating binatilyo itong si Conan - siya talaga si kudo sinichi na (totoong) sikat na detektib. kaso, meron siyang sinundan dati na sindikato at nakita siya. pinainom siya ng gamot na dapat na papatay sa kaniya. kaya lang, imbes na mategi siya e, lumiit siya at naging 6 yo bata. so main mission niya ang hanapin ang mga nagtangkang patayin siya upang bumalik sa dati niyang katauhan at para gawin yun e nakitira siya sa kaniyang childhood friend (na love interets din niya at the same time) na si Ran dahil detektib din ang tatay nun. nga pala, yung detektib na tatay ni Ran e palpak naman kaya si Conan din ang (totoong) nagsosolve ng mga kaso. Kung paano siya dumiskarte para malutas ang kaso e panoorin niyo na lang dahil nakakaaliw.
ang nakakatuwa pa pala e may halong comedy rin ito, lalo na yung love story ni shinichi at ran. wahaha! apir!
ang pinaka-kinaku-curiosan ko e kung makakabalik pa ba si sinichi sa tunay niyang anyo at paano. gusto ko silang magkatuluyan ni ran!!! hmmm...
o siya, siya, panoorin niyo na lang at ang gulo ng mga pinagsusulat ko.
Ciao!
*detektib komang ang tawag ni benjie e. mahilig siyang magbago ng mga tawag sa kung anu-ano at kung sinu-sino. tulad ng spongekulangot (sponge cola) at kung anu-ano pa. peace tayo benjie!!! labyu :P
1.03.2008
mc rizal batch 2000 blog
asid, peggy, moi, lalah, marlon, jenpot, peter, minette
dec. 30 @ Congo Grille, Trinoma
chorva sa bagong taon
wala lang. naisip ko lang na magsulat ng "parang" buod na 2007 ko. kasama na rito ang mga mahahalagang kaganapan at mga natutunan na rin.
january 2 - nagsimula akong magtrabaho sa rebisco. nakakatuwa din namang magtrabaho dun dahil nandun din pala ang mga former classmates ko sa stat at commres namely majo, aileen, mae, at chum. tapos manager namin sobrang bait - si ms. mai na commres grad din. yung supervisor naman namin ay "cool" at songer. hmmm... marami-rami rin akong palpak pero marami rin naman akong natutunan lalo na tungkol sa product tests. kaso, dahil sa mejo kababaang sweldo at parang dead-end na career e pinili ko na rin lumipat (2 weeks bago ako tuluyang maregular sa rebisco).
march 5 - 23rd birthday ko ito. siyaks! this year, magiging 24 na ko!!! tanda ko na rin pala.
april 9 - first wedding anniv namin ni benjie... akalain niyo
early may - tumawag ang millward brown sa akin para sa job application ko (na in-email ko sa kanila december 2006 pa). muntik ko nang hindi siputin 'to pero buti na lang at salamat talagang nagpunta ako sa exam ;-)
june 11 - 3rd anniv namin ni benjie na magkarelasyon (anong term ito?!?). mas akalain ninyo!!! hmmm... maraming ayaw syempre at hindi pagkakaunawaan pero ang mahalaga e nagkakabati rin sa bandang huli. marami kaming plans sa buhay-buhay tulad ng pag-aaral niya ulit next sem hanggang sa pagbili ng bahay (kelan naman kaya ito? after 10 years).
june 18 - nagsimula ako sa millward brown bilang research assistant. tapos, pagdating ko sa opis e wala naman akong masyadong ginagawa. wahaha! after ilang months din bago ko nagamay ang work. as of now, happy pa naman ako dito. na-meet ko rin pala dito ang ilang course-mates - pamy (suma cum laude), cean at ina. ayos naman ang mga bossing. at marami-rami rin akong natutunan pagdating sa research. kasama na rin ang pakikiharap sa mga clients. kailangang mag-ayos. hindi ako pwedeng humarap sa kanila na mukhang basura. wahaha! so ngayon, kailangan kong mag-effort sa pag-aayos sa sarili... masaya rin naman dito dahil sa mga kung saan-saang lakaran - red box (marlon's despedida), bowling chorva, EK day away, Plantation Bay day away, pseudo christmas party kila islai at kung anek-anek pa. kung saan-saan na rin ako nakakain na resto na hind ko pa nakainan. shallah sila e. ehehe! hmmm... ano pa ba? well, dito rin sa kumpaniyang ito ako mas naging seryoso sa pangangarir para sa kinabukasan pamilya. (ano ba itong sinasabi ko? basta ganun)
3rd week of august - nagka-dengue yata ako. 5 days pabalik-balik ang lagnat ko tapos nagka-rashes ako. buti na lang at hindi naman ako na-ospital.
aug. 31 - 1st bday ni zyric. buti na lang at nakalipat ako ng millward brown dahil natupad ang pinapangarap ni benjie na party para kay zyric. ginanap siya sa orosa hall. swimming galore kasama ang buong barangay.
oct 1 - debut ni benjie. 1st time niyang mag-imbita ng maraming utaw sa bahay. daming spaghetti. ehehehe! happy rin this day dahil first time kong maregular at mapromote sa trabaho at the same time. ang galing! sobrang blessing!
early november - palakpakan dahil sa panahon na ito ay unti-unti nang nakakalakad si zyric. weeehhh!!!
nov. 28 - first time kong makapunta sa Cebu (c/o MB's plantation bay day away). dami palang historical places dun. nakabili pa ko ng 3 gitara worth P15 each. sayang nga e, nabasag na ni benjie yung isa. wahaha! the best sa trip na 'to yung food lalo na sa sutukil resto. weeehhhh!!! saan kaya next year?
december - 2nd Christmas namin nila zyric at benjie
december 30 - nag-meet kami ng mga former rizal 2000 classmates sa trinoma. masayang alalahanin ang mga nakaraan namin at kamustahin ang isa't isa. almost 8 years na rin naman nung grumaduate kami from highschool. haaayzzz... ang bilis ng panahon.
hmmm... in general, masaya naman ang 2007. daming blessings! at marami ring natutunan. narereliaze ko na talagang mahirap maging nanay o pamilyadong tao na gustong mangarir para mas specific. madami pa kong gustong isulat kaso naghahabol din ako ng oras.
basta, hapi new year ulit sa ating lahat at nawa'y maging masagana at masaya ang taong 2008 para sa ating lahat.
ciao! ^_^
12.14.2007
Para sa mga magsasaka ng Sumilao
WALANG ISKWATER SA SARILI NIYANG BAYAN!!!
12.12.2007
mabuhay!
well, marami ring nangyari kaso tinatamad akong magsulat. mahusay! (palakpakan!)
medyo (medyo lang) wala kasi akong ginagawa ngayon kaya nakahanap ng panahong magsulat. pero tungkol naman saan ang isusulat ko?
hmmm.... sawa na rin akong ma-ajit (kay GMA at sa mga alipores niya). dito naman sa opis, kung kelan magpapasko tsaka nagsidatingan ang mga ka-projekan. nag-uubos daw ng pera ang mga kliyente. e kung binibigay na lang ba nila sa kin yan e di masaya pa ko. kaso lang, hindi yon posible kaya kailangan kong magtiis at maghirap. sadness... huhuhu :s
sana lang e hindi ako OT-OT next week dahil "pseudo"xmas party (wala kaming totoong xmas party e) daw namin sa opis kasama ang mga dating managers (kiko at marlon). sana makasama ako. gastos nga lang na malufet. kashe naman! ang shallah ng gusto nilang chorva. eniweys, krismas naman. ayos na rin maging shallah paminsan-minsan.
speaking of krismas, 13 days na lang pala e pasko na. wala pa kong nabibili ni isang gift. wala pa ring pamasko si zyric na hindi pa rin marunong magmano hanggang ngayon. wokokok! di bale, i still have time para turuan siya. ang tanong lang e kung matututunan niya yon. puro kakulitan at kalokohan lang alam niya e. pero at least, naglalakad na siya ngayon. (palakpakan ulit!)
tatlo na nga pala inaanak ko, si JM, Jamie at Eanni Alexis (haba naman kasi neto onay!). tatlo na ang tataguan ko. wehehe! echos lang!
o zsazsazaturnnah, back to work muna aketch!
11.12.2007
verum est
Your Birthdate: March 5 |
![]() You have many talents, and you are great at sharing those talents with others. Most people would be jealous of your clever intellect, but you're just too likeable to elicit jealousy. Progressive and original, you're usually thinking up cutting edge ideas. Quick witted and fast thinking, you have difficulty finding new challenges. Your strength: Your superhuman brainpower Your weakness: Your susceptibility to boredom Your power color: Tangerine Your power symbol: Ace Your power month: May |
10.26.2007
happiness factory
malaya na siya...

e kulang na lang i-legalize na rito sa Pilipinas ang kurapsyon a! kunwaring ikukulong ng ilang taon dahil napatunayang may sala tapos sa isang iglap lang e lalaya ka na dahil sa pardon mula sa isang naghihingalong administrasyon (naghihingalo dahil sa sandamakmak na eskandalong kinasasangkutan nito).
well,of course, malamang e sinamantala ito ni GMA dahil kailangan niyang magpa"pogi" sa dami ng kalokohan niyang nabubulatlat sa ngayon. at kung tutuusin e dahil sa ginawa nilang pamumudmud ng pera sa Malacañang e dapat nasa kalaboso na rin siya no! ggrrrr!!!!
anak ng ewan! ke aga-aga ajit ako.
10.18.2007
possessed!
10.17.2007
patawa...
---> Floor wax donated to landless school ...
nakakatawa di ba?...
at nakaka-leche!
haaayzzz...
10.08.2007
para kay sir monico


--> Ganito ko gustong maalala si Sir Monico - maganda ang pangangatawan, pa-speech-speech at tumatakbo-takbo kasama ng sangkatibakan... ;-)

wirdo
weird... weird talaga...
di ko na mapigilan ang sarili kong hindi magcomment sa kachorvahan ng Malacañang. Itigil na raw ang pamumulitika at anumang tangka para impeachment laban kay GMA (na diumano ay pangulo ng Pilipinas ngayon). Ganito ang bato ng mga loyalista ng "pangulo" sa pagharap sa isyu ng "hello garci" sa senado at bagong impeachment complaint (yes, na naman) sa kongreso buhat ng ZTE scandal.
at bakit daw?
masasayang lang daw ang oras ng mga mambabatas (as if makabuluhan ang iba nilang ginagawa) sa pagtuon sa mga isyung ito. ibaling na lang daw natin ang atensyon natin sa mga higit na importanteng bagay tulad ng paggawa ng mga programa at proyektong magpapaunlad sa bansa. ibig sabihin, keber na lang kung nandaya lang naman siya sa eleksyon, keber na lang kung sangkot na naman siya sa iskandalo ngayong inaprubahan nila ni neri, keber na lang kung wala siyang anumang ginawa kahit na alam niyang nanuhol ang kaniyang magiting na COMELEC commissioner (na sa 'di ko maintindihan dahilan ay involved sa nasabing transaksayong nabanggit dahil isa siyang COMELEC commissioner, COMELEC commissioner, COMELEC commissioner! - DI KO TALAGA MA-GETS!) ng 200M kay Neri upang maaprubahan ang kontrata ng Tsina at P'nas na may kinalaman sa IT (uulitin ko IT), at lalong keber lang kung karamihan ay sinusuka na siya at ang kaniyang administrasyon. ang mahalaga daw ay umuunlad ang bansa natin ayon sa kung anek-anek na indices at magiging 1st class na tayo pagdating ng 2020 (huh?).
weird di ba? weird talaga...
bakit?
una, kung ikaw ay matinong tao at walang ginagawang mali, hindi ka dapat matakot o mabahala sa anumang ligal na tangkang ilubog ang iyong administrasyon, o dignidad o pagkatao man lang, dahil alam mong malinis ang iyong konsensiya at magtatagumpay sa bandang huli. hindi ba't tila pag-amin na rin sa kasalanan ang tahasang pagsabi na huwag nang asikasuhin ang mga pagdinig sa mga maanumalyang isyung kinasasangkutan mo kesyo marami pang ibang mas importanteng kailangan gawin at tugunan. patunay lamang taktika lamang nila ang ganitong pagmamaganda upang iligaw ang ating atensyon at kalimutan na ang kaniyang mga dumi.
ikalawa, hindi ba't napakahalagang malaman ang katotohan sa likod ng mga isyung ito dahil boto at kaban ng bayan ang nakataya dito? naniniwala ako na sa isang demokrasya, sagrado ang boto ng mga tao dahil sa pamamagitan nito ay nakakalahok siya sa pamamahala ng bansa. isang kalapastangan ang nakawin kahit sa isa mang boto. kung mapatanuyan na si GMA ay gumawa ng milagro noong 2004 elections (na malamang naman sa hindi ay nandaya nga siya), wala siya, ni katiting na karapatang umupo sa kinasasadlakan niya ngayon.
kaugnay nito, sino ba ang totohanang nagbabayad ng buwis na siyang sasagasaan ng ZTE contract? hindi ba't ang mga karaniwang manggagawang Pilipino? ang mga guro na nagsasakrispisyo ng buhay tuwing eleksyon? ang mga factory workers na kakarampot ang sweldo? ako man, ang laki ng kinakaltas sa aking tax pero anong ginagawa nila sa pera natin? nilulustay lang habang marami pa rin ang palaboy na walang matitirhan at namamatay sa gutom, habang marami pa rin ang walang pambili ng gamot at pambayad sa hospital, habang marami pa rin ang hindi makapag-aral dahil sa mahal ng edukasyon ngayon. ngayon, hindi ba mahalagang maparusahan ang lahat ng sangkot sa ZTE chorvaness na 'yan? at pati na rin sa fertilizer scandal? at kung anek-anek pa?
panghuli, kung totoo man (at naniniwala akong totoo) na nandaya siya sa eleksyon at sangkot siya sa ZTE, hindi na dapat siya manungkulan dahil hindi (at hinding-hindi) siya dapat pagkatiwalaang maglingkod. paano tayo makakasiguradong ginagawa niya ang kaniyang tungkuling paunlarin ang bansa kung ganoon ang kaniyang gawa? baka bulsa na lang niya at ng kaniyang pamilya at mga sipsip na tuta niya.
pero, sige kung talagang ayaw niya ay huwag siyang bumaba sa pwesto niya. tutal naman, ang gusto lang talagang sabihin ni GMA ay tantanan na siya dahil hinding-hindi naman siya bababa kahit anuman pa man ang gawin ng kung sinuman. matigas ang mukha niya e. for that, huwag na nga siyang bumaba kahit kailan at ibitin na niya ang sarili niya sa kisame ng Malakanyang (yun ay kung maabot niya yon)... so bad of me :P syempre joke lang ito!
sa totoo, naniniwala pa rin ako sa karma...
naniniwala pa rin ako sa karma...
naniniwala pa rin ako sa karma...
good news?
at pumayat nga ako lalo na nung nanganak ako kay Zyric. for that, ginusto ko namang tumaba at nahirapan ako lalo na't nag kulit-kulit (to the highest level) ng alaga ko tapos stressed pa sa trabaho. buti na lang meron P150 na OT meal kaya dun ko binawi - sa paglamon.
ang resulta? hindi ko alam kung matutuwa ako pero parang tumataba na nga yata ako. tila humihigpit na ang mga pantalon kong nagsiluwagan na dati. haaayzzz... hindi ko na yata kailangang mag-belt. kaso, parang tiyan ko lang ang tumataba :P huwag naman sanang ganito, proportionate naman sana ang maging pagtaba ko.
ciao!
9.18.2007
makabuluhang atraksyon sa Intramuros
Kakaibang learning experience ito sa kasaysayan nating mga Pilipino kaya 'pag naglalakad at nakaka-intindi na si Zyric, dadalhin ko siya dito.

Kayo rin, punta kayo. Php 100 lang daw ang entrance fee pero super sulit.
Additional chorva:
Hindi lang para sa mga estudyante ang pag-aaral ng kasaysayan. Ito ay isang pang-habang-buhay na gampanin para sa ating lahat.
ibang klaseng "UP Naming Mahal"
UP naming mahal
Pamantasan ng bayan
Tinig ng masa
Ang siyang lagi nang pakikinggan
Malayong lupain
Di kailangang marating
Dito maglilingkod sa bayan natin
Dito maglilingkod sa bayan natin
Silangang mapula
Sagisag magpakailanman
Ating ipaglaban
Laya ng diwa't kaisipan
Humayo't itanghal
Giting, tapang at dangal
Mabuhay ang lingkod ng taong bayan
Mabuhay ang lingkod ng taong bayan!
________
Apir!
a must-read
basahin niyo ang artikulong ito mula sa The World According to Marlon.
para sa mga biktima ng '9/11 ' sa buong mundo.
_________________________________________________________
To the many unremembered 9/11s
by Marlon James S. Sales
(AUTHOR'S NOTE: I originally posted this entry a year ago in my old blog in Friendster. I decided to repost it here in Blogspot with a few changes in content since I still believe that greater tolerance toward diversity is what's needed now more than ever.)
Many websites on September 11 of every year have in time been converted into an eternal paean to common-man heroism and a recognition of the grief shared by people who lost loved ones during the terrorist attack. Scores of feature stories, memorials, post-9/11 anecdotes and the like are read and re-read, the people in the Internet refusing to forget that fateful September morning of six years ago.
One has to admit that the commemoration is befitting, and we, kibitzers, marvel at the strength of a grieving nation to pull together and recover. Indeed, for a nation such as the Philippines whose collective memory is short and whose understanding of history, reticent, the images of a mournful America six years after 9/11 remain moving and powerful.
But one also has to recognize that similar images from other countries have not been brought to the consciousness of the people by mainstream media. Funeral dirges had been sung and plaintive cries had been echoing in many parts of the planet prior to September 11, 2001: Many Africans had been starving and are dying of AIDS. Many Arabs had been living dangerously in war-torn Middle East, caught in the middle of terroristic strife waged by self-proclaimed defenders of freedom. Many Filipinos had been condemned to perpetual poverty, in such a way that thousands are forced to leave family and friends and sacrifice themselves -- both figuratively and literally -- in another country.
It seems very disconcerting to me that many of us woke up to the realities of terrorism only upon the collapse of the World Trade Center and that a number of people automatically equate terrorism to a specific religion, race or creed. But if terrorism is taken to mean any act that devalues human life through forced, external, destructive and usually armed interventions, then terrorism has been the feature of our age for quite some time.
Every time the sick are not assured of proper healthcare, every time children are left to die of malnutrition or beg to be educated, every time citizens have to suffer in the hands of foreign powers while defending their sovereignity, every time women have to prostitute themselves, every time a country imposes its policies under the guise of international benevolence, every time dissent is hastily defined as a destabilization plot, every time that people who desire to lead better lives are scorned in a foreign country, terrorism in its ugliest form rears its head and manifests itself to a world seemingly numbed by ethnocentrism and selfishness.
We wail for orphaned kids of New York, but no one wails for the orphaned children of Lebanon, Afghanistan and Iraq. We honor the fallen rescuers who came to help Americans trapped in the World Trade Center and the military sent to the Middle East, but we lambast Islamic soldiers and Muslim separatists who engage in similar armed combats, this time, against the US-led war in their own country. We find fault in Osama Bin Laden's fatalistic vision of the world, but we hail George Bush's political determinism and Machiavellian logic.
And worse, not one candle has been lit, not one bell has been tolled, not one postcard has been signed, not one Amazing Grace has been sung to remember those who died innocently while waiting for their personal redemption. This is the greatest mockery of 9/11: we remember while we forget. We affirm while we negate. We are taught to love while we are encouraged to hate.
If 9/11 has indeed been converted to the iconic symbol of how man's greed and intolerance toward others destroy lives, I dedicate this blog entry to the memory of the millions of victims of the many unremembered 9/11s.
8.30.2007
ayos!

8.29.2007
hala!
