Happy Lunar New Year 2012 Post

Haller madlang pipolll!!!

(akala maraming nagbabasa ng blog... lol!)

heniwey, long time no post so it's time to update this kachorvahan ;-)

matagal na natengga ang kyeme kong ito bilang ako ay najontis at naging busy-busyhan sa workaloo. at dahil sa stress drilon, premature kong naipanganak ang aming second junakis na si Shen-shen. buti na lang at malusog siyang bata. So far di pa naman siya nagkakasakit *salamat*.

di nga lang namin siya agad nakasama dahil na-incubator siya for 4 days pero keri na rin.

haggardo versoza rin dahil na-CS ako. pramis, mas mahirap siya ng di hamak sa normal delivery. Pag normal kasi, magaling na magaling ka na after 1-2 weeks. Sa CS, dahil nga na-operahan ka and all that jazz, minimum ang 2 buwan para makagalaw-galaw na ng maayos. after nyan, bawal ng gumawa ng mga kyemeng masyadong pisikal. medyo ok na rin naman ako ngayon at back to work na. in fact, nagtratrabaho na ng weekend at holidays. wahahaha! lekat na projects yan.

another work-related chorva, di ako masyadong nasiyahan sa appraisals ko dahil parang ang dating ay hadlang ang aking matagal na maternity leave sa pagtaas ng sahod at promotion. kasalanan kong majontis? *bitter ocampo* and haller??? tatlong taon na kong waley promotion T_T although... sobogoy, pasalamat pa rin ako dapat na may stable akong trabaho at above average na sweldo kaya... ayun. bow. hehe! naghahanap-hanap din akong work pero kuntento pa naman ako. tignan na lang natin ang mga susunod na kabanata.

mabalik tayo kay Shen-shen. Sobrang nakakatuwa siya dahil sobrang taba niya na ngayon di katulad nung kakapanganak ko palang sa kaniya :-s tapos si zyric, kinakarir ang pagiging kuya. hihi! mas excited pa kaysa sa 'min ni Shaider. ajejejeje! kakalungkot lang ngayon dahil iniwan ko sila. medyo di pa kasi kaya ng finances. hopefully sa april or may ay madala ko sila ditey sa jingapore para makasama ko sila ng matagal-tagal. haaayyyzz buhay-OFW :-s di bale, 1 year na lang at gragraduate na si Shaider. akalain niyo yon may graduate na ko? ehehehehe :-D plan namin sa singapore na muna mag-stay para makapag-pundar na ng bahay, negosyo, mapa-aral ang mga kapatid, and all that jazz. haggardooo pero syempre mas masaya naman ang tumutulong sa mga mahal sa buhay. hay buhay :-D

tapos this year pala ay lumipat na kami ni juni sa flat nila berto at mikey. happy naman pormor katipiran at riot! ilang beses kaya kami mapapapulis? =))

hhhmmm... ano pa ba? marami-rami na ring naganap sa pulitika. sulat ako about that sa ibang pagkakataon. magbabasa muna ko ng The Catcher in the Rye habang nakikinig sa Jam 88.3 ^_^

hanggang sa muli! ^_^

Come to think of it...

I'm still 27.

http://www.youtube.com/watch?v=7l8o1gINMHU

sssshhhhh again

wagniyokongkausapin

pending pending pending

matagal ko nang gustong isulat ito --> The Dangers of Resignation and Foregoing Due Processes.

kaso, tinatamad pa rin ako. ajejeje :D

on a lighter side (hindi yung pangsindi pero pwede rin naman), natupad na ang isa sa mga matagal ko nang pangarap - ang magkaroon ng assistant sa office. Bonus pa bilang kagalingan naman siya. Processes na lang yung kailangan kong ibrief sa kaniya. Winner!

Good morning Saburdey :-)

halu-halong ek-ek

Gusto kong ulitin ang Harry Potpot 7.2.

***

Work-related Announcement:

I'm extending my Avada-Kedavra-Mode today until Thursday. 'Wag makulit.

\m/

***

Just listened to Pnoy's SONA. Mayroon namang pasadong puntos para sa 'kin (ie, isyu sa bigas, mga natitipid natin mula sa paglaban sa korupsyon, etc). Sana nga lang, umusad tayo sa pagbatikos sa dating administrasyon at kyemeng wang-wang patungo sa mga mas konkretong aksyon katulad ng pagkulong kay GMA at paglikom sa lahat ng ninakaw niya, pagbibigay hustisya sa mga biktima ng Ampatuan massacre, mas mababang unemployment rate at libreng pampublikong edukasyon para sa kabataan. 'Wag sanang matapos ang 6 years mo nang di na-aachib ang mga yan, Sir Pnoy. Tigilan mo na rin po sana ang pagyoyosi para di ka ubo nang ubo :P

***

RIP Amy Winehouse (1983-2011)

***

Gusto ko ng wapak na masahe this weekend.

***

Kailangan ko nang matulog.

***

Bow

^_^Y

sssshhhhh

wagniyokongkausapin.com

last chance na 'to

pag naulit pa, ayawan na talaga.

trulab

May nakita kong pinost na article sa FB. Sulat ng isang religious writer. Ang title niya, "how to find your true love". Naisip ko lang, eh may formula ba sa paghanap ng tunay na pagmamahal? Kung meron siguro, eh di sinundan na nating lahat yon kaysa patrial-trial-and-error tayo at paulit-ulit na masaktan. O baka naman... mahina tayo sa Math? hhhmmm... ewan. Syempre ako lang 'to :D

***

Another KJ kyeme of me...

***

Nakita ko rin yung kumakalat na video ngayon entitled "Best proposal in the world/Best proposal ever". Na-curious ako at pinanood pero di naman ako kinilig o na-impress. Nasa ka-engradehan pa ng proposal ma-eeskima ang kalidad nito? Engrande nga, ang daming taong involved pero inayos lang naman ito ng isang TV program para sayo, best na yon? Hhhhmmm.... baka KJ lang ulit ako pero hihiramin ko ulit yung paboritong kataga ng kaibigan kong si Berto - "hindi siguro". Kung mukhang wala naman sa loob nung nagpropropose yung higanteng sorpresa niya sa jowa niya, waley lang yon para sa 'kin. aksaya lang sa pera at effort ng mga tao. pero syempot, di naman ako yung jowa. natuwa naman yung gerlash. so ba't naman ako nakiki-elam eh kasiyahan nila yon?

waley lang.

It's just me and my utopic view of lab...

*nahawa na yata kasi ako kay Michael Ostique XD*

L e k a t XD

kalayaan daw

ika-12 ng Hunyo ngayon. sa mga aklat ng kasaysayan, ito di-umano ang araw ng kalayaan ng Pilipinas, partikular mula sa kapangyarihan ng Espanya. Subalit ilang taon matapos nito, sinakop naman ang bansa ng mga Amerikano at mga Hapon. So, ang unang tanong, ito nga ba talaga ay masasabing araw ng kalayaan?

pangalawang tanong: tunay na bang malaya ang mga Pilipino mula sa mga dayuhan? palagay ko, ang sagot diyan ay ang paboritong kataga ng kaibigan kong si Berto - "hindi siguro".

sa isang bansang ang malaking bahagi ng kultura ay naiimpluwensiyahan ng banyagang mga elemento, pano mo masasabing malaya na talaga tayo? oo, wala na ang mga base militar ng Amerika sa Subic, pero nananatili pa rin sa marami ang "American Dream". oo, di na tayo kolonya ng kung alinmang bansa, pero ang pag-asa ng masang naghihirap ay nasa pangingibang bansa dahil walang makitang disente sa sarili niyang bayan dala ng socio-economic structure nito na di naman nakadisenyo sa pag-unlad ng nakararami.

gusto ko sanang batiin ang mga kapwa kong Pilipino ng mapagpalayang araw ngayon, pero di ko na trip. lalo na nang nalaman kong gumasta ang gobyerno ng sampung milyong piso para ipagdaos ang araw na ito. nagsayang na naman tayo ng pera.

tsk.

wooot

watched My Sassy Girl (Korean movie) for the nth time at ako pa rin ay kinilig, nalungkot, natawa at nainlab sa pelikula. sa panahon ngayon, meron pa bang totoong Gyeon-Woo?

Wooot!

*tapos kilig*

wahahahahaha!

heniwey, trip trip lang:

1. Don’t ask her to be feminine.
2. Don’t let her drink over three glasses. She’ll beat someone.
3. At a cafe, drink coffee instead of coke or juice.
4. If she hits you, act like it hurts. If it hurts, act like it doesn’t.
5. On your 100th day together give her a rose during her class. She’ll like it a lot.
6. Make sure you learn fencing and squash.
7. Also be prepared to go to prison sometimes.
8. If she says she’ll kill you, don’t take it lightly. You’ll feel better.
9. If her feet hurts, exchange shoes with her.
10. She likes to write, encourage her.

bigla ko lang namiss

ang mage kong weak! kasama na rin yung seg T_T

heniwey, loved Wolverine's cameo sa X-Men First Class. Ayos! Best cameo Ever! Choz! :-BD

para sa okasyon ngayong araw na ito

maglilimang taon na ang anak ko pero kung susumahin, siguro wala pa sa tatlong taon ko lang talaga siya nakasama at naalagaan bilang ina. nasa ibang bansa kasi ako para kumita ng mas “disenteng” halaga para sa aming pamilya. maikling panahon lang yon kung tutuusin at sa totoo lang, hanggang ngayon, palagay ko, di ko nararamdaman/nararanasan ng buong-buo kung paano maging ina - yung mag-alala ng anak (lalo na kapag may sakit), magturo ng assignments, magkulay, magbasa, magsulat, magluto, at iba pa. kaya naman sa araw na ito, may pag-aalinlangan ako sa pagsali sa sarili ko sa pagbating “Happy Mother’s Day”.

hhhhaaayyyzzz…

di bale, babawi rin naman ako, pramis. malapit na ring matapos sa pag-aaral yung tatay niya at babalik na rin ako, dapat, para gampanan yung tungkuling dapat ginagawa ko simula pa noong ika-31 ng Agosto taong 2006. kailangan yan dahil naniniwala ako na malaking bahagi ng pagkatao natin ay mula sa pagpapalaki ng ating mga magulang. ayokong mamiss pa ‘yong pagkakataon/obligasyon na yon sa aking junakis.

*side comment*

maiba ako. batid ko ang napakahalagang papel ng mga ina sa lipunang Pilipino (at sa buong mundo). pero bakit kaya ang mga sikat na mura sa anumang wika (yata) ay may kinalaman sa “ina/mother”? guilty rin naman ako sa ilang pagkakataon sa pagbanggit sa naturang mura pero, kung pakalilimiin, kailangan bang tumawag tayo ng “putang” ina sa tuwing galit at bad trip tayo? unfair naman yata yon. mahirap maging ina.

*balik sa topic*

heniwey, bilang biktima ng diaspora, marami-raming tapang, pasensiya at balde-baldeng sipag ang kinailangan ko para lumipad ditong mag-isa, magtrabaho at maging malayo sa pamilya para sa mabuting layunin. kaya sige na nga, pagbibigyan ko na rin ang sarili ko…

maligayang araw ng ina sa ‘kin, sa mga kapatid ko, sa mga kaibigan, mga kakilala kong nanay at sa mga ina ninyong lahat.

bow.

the big, big

bang!

bang!

bang!


kainis, maghapon kong LSS. amf!

waley

Q: Paano 'pag wala na ako?

A: Eh di wala ka na! Ano pa bang ine-expect mo eh wala ka na nga? Alangan namang meron pa eh wala na nga! wala! wala! wala! Tseeeeehhhh!!!

^_^Y

muni-muni...

"Hindi ako naniniwalang kailangan ng tao mangarap dahil gusto n’ya ng pera, o gusto n’yang sumikat, o gusto n’ya ng impluwensya. Side effects na lang ang mga ‘to, sa tingin ko. Nangangarap ang tao dahil binigyan s’ya ng Diyos ng kakayanang mangarap at tumupad nito. Tungkulin n’yang pagbutihin ang pagkatao n’ya at mag-ambag ng tulong sa mundo. At wala na s’yang iba pang magagawang mas malaking kasalanan sa sarili bukod sa talikuran ang tungkuling yon… "

"Mangarap ka at abutin mo. Wag mong sisihin ang sira mong pamilya, palpak mong syota, pilay mong tuta, o mga lumilipad na ipis. Kung may pagkukulang sa'yo mga magulang mo, pwede kang manisa at maging rebelde. Tumigil ka sa pag-aaral, mag-asawa ka, mag-drugs ka, magpakulay ka ng buhok sa kili-kili. Sa bandang huli, ikaw din ang biktima. Rebeldeng walang napatunayan at bait sa sarili."

Bob Ong, Stainless Longganisa

Naalala ko ang mga quotes na iyan ni pareng Bob (yes, close kami?) bilang napapagod na ko sa konsepto ng pagtratrabaho at pagkita ng pera. Ganito na nga lang ba ang buhay? Ang araw-araw ay tungkol na lang ba sa pagkita ng pera? Paulit-ulit na eksena sa opisina, trabaho, konsumisyon at kung anu-ano pa para lang makuha ang buwanang sweldo. Parang nakakasuka na at napag-isip ako... Eh ano na nga bang pangarap ko? Wala sa listahan ko, noong bata ako, ang maging alipin ng mga malalaking korporasyon. malayo 'yan noon sa pangarap ko. nag-aral ba ko sa marangal na unibersidad para lang maging sunod-sunuran sa mga kliyenteng walang konsiderasyon?

syempre hinde!

XD

pero, ano ba pangarap ko?

ilang linggo din siguro ko nag-isip. parang nakalimutan ko na kase kung ano nga bang gusto kong gawin sa buhay dala nang mga sitwasyong di inaasahan. nakonsumo na ko ng pagkita ng pera. pero kung lahat na lang ay tungkol sa pera, di na yata buhay ang tawag don.

pordat, matapos ko lang talaga yung bagay na dapat kong tapusin, babalik ako ng Pilipinas dahil isa lang naman gustong gawin - maging makabuluhan na mamamayan. Gusto kong maging guro at manunulat. Nais ko ring ibahagi ang aking talento sa musika. at syempre, maging mabuting ina at kapamilya :-)

target ko, sa 2015, dapat ma-achieve ko na ang mga ganitong kyeme ko sa buhay.

sa ngayon, ipon-ipon muna. ipon-ipon-ipon-ipon-ipon-ipon-ipon-ipon...

may kaniya-kaniyang panahon naman ang mga bagay-bagay. basta, pangako ko sa sarili ko, tutuparin ko yang mga pangarap ko.

taga ko yan... sa blog ko :-D

Tugunks!

Nagsusulat ako dito sa kwarto habang patay ang ilaw. Natural, madilim. Naalala ko, nakaharap nga pala ako sa salamin. Bigla kong tinignan ang sarili ko.

Natakot ako nang makita ko ang repleksyon ng mga mata ko habang bakas ang ngiti.

Toinks!

Toinks!

Toinks!

Tapos, dali-dali kong binuksan ang aking lampara at tinawanan ang sarili sa katimangang ito.

mwahahahahahahahaha!

Parang gago lang.

Back to my regular adiktus programming ;-)

V.T.S.

Malapit ko nang matapos ang panonood ko ng Trigun - isa marahil sa pinakamalalim at makabuluhang anime sa sangkalupaan. Pero bago ko tuluyang wakasan ang nalalabi pang anim na episodes, gusto ko munang magpasalamat sayo, Vash The Stampede, dahil kahit alam kong cartoon character ka lang (oo, matino pa rin ako kahit papaano bilang alam kong cartoon character lang siya XD), tinuturuan mo ako kung paanong dapat kong mahalin ang sarili at buhay ko. Kaya naman, kahit alam kong napakadali lang gawin yung "pakikipagsapalaran sa Sagada" sa bukas kong bintana dito sa ika-labing dalawang palapag ng aming block, inonood ko na lang ng Trigun ang lahat ng mga kung anu-anong sh*t ko sa buhay.

Ito ay dahil sa sabi mo nga...

"After all, the world is made of LOVE and PEACE! LOVE and PEACE! LOVE and Peace!"

Mabuhay ka, Vash The Stampede! ^_^Y

hhhaaaayyy

nakita ko noong nakaraang buwan na pinost ng isang FB friend ang blog ni Vincent Jan Cruz Rubio. Isa siya sa mga paborito kong manunulat sa Philippine Collegian kaya minabuti kong basahin ang blog niya. habang bina-browse ko ito kanina, napansin kong 2006 pa yung last entry. pordat, sinearch ko sa google baka may iba pa siyang blog o kung anumang related websites. gusto ko kasi sanang basahin muli yung entri niya sa literary portfolio ng Kule na Trip - Ang Aking Kagila-gilalas na Pakikipagsapalaran sa Bundok ng Sagada. Tindi ng recall ko doon dahil sa galing ng istilo niya sa panulat at plot ng istorya. Tungkol sa isang binatang maraming problema sa buhay kaya gusto nang magpakamatay sa pamamagitan ng pagtalon sa bundok ng Sagada ngunit sa bandang huli ay pipiliin na lang na magbaril. Subalit pagkatapos kong i-click ang "Search" button sa Google ay tumambad sa akin ang balitang brutal siyang pinaslang noong 2009. Sobrang nakakagulat at nakakalungkot na katapusan para sa isang taong may mabuting hangad para sa lipunang Pilipino at di matatawarang galing sa pagsulat. Bakit nga ba yung mga taong ganoon pa yung nawawala agad sa mundong ito?

nakakalungkot lang.

pero kung nasan ka man ngayon idol, sabi nga ng mga kaibigan mo, mukhang masaya ka naman. Isang pagpupugay para sa iyo at sa lahat ng kontribusyon at inspirasyong iniwan mo sa amin. Mananatili kang alamat sa aming puso, utak at kaluluwa.

ito ang kaniyang blog --> http://brownsiopao.blogspot.com/

Responsibilidad atpb

ang sulat kong ito ay bilang sagot sa "makabagbag" damdaming "di-umanong" pamamaalam ni Willie Revillame sa kaniyang palabas sa TV 5 at sa anggulo ng sa bandang huli, responsibilidad pa rin ng mga magulang ang pangalagaan ang interes ng kanilang mga anak at hubugin sila upang maging mabuting tao.

Noong nakaraang Biyernes, ika-8 ng Abril inilabas ni Willie ang kaniyang sagot sa mga bumabatikos sa kaniya at nanawagan na isara ang kaniyang palabas at wag na muling bumalik sa telebisyon. "magaling" siya sa dalawang punto. una, inungkat niya lahat ng isyu mula pa sa Wowowee at pinalabas kung paano niya, yes, siya lang mag-isa at kaniyang bulsa, hinarap lahat ng mga yon para sa kaniyang 'di umanong layunin na tulungan ang mga mahihirap. pangalawa, sa bandang huli ng kaniyang talumpati, sinabi niyang babalik siya sa kaniyang palabas at isasakripisyo niya ang kaniyang sweldo para lang makatulong sa mahihirap - take note, kahit pa ito'y malugi dala nang walang suportang mga patalastas.

bakit ko sinabing magaling? dahil napapogi na naman niya ang kaniyang imahe sa kaniyang target audience - ang masa. at paano ba sumikat at kumita si Willie? dahil sa masa. paano? mas maraming manonood - masa - mas maraming ads sa palabas at sa bandang huli, maraming PERA para kay Willie. ito ang dahilan kung bakit ganun na lang ang kaniyang pagkapit/pagsuyo sa mga ito. paano niya ginawa 'yon? simple lang - sa pamamagitan ng "ang show ko ang pag-asa ng mahihirap para umunlad at ako, ako lang ang instrumento niyo para maabot ito". natural, ang mahirap, sabi nga sa kasabihan, kahit sa patalim ay kakapit para mabuhay lang. kahit pa umiyak sa telebisyon at ilahad ang lahat ng hirap hanggang sa ayaw na niyang magsalita ay pipilitin pang ilahad kung ano yung paghihirap na dinadanas niya para maraming maawa at may mga TFC subscribers na magbigay ng pera. Noong nakaraan lang, sukdulang magsayaw ang bata ng macho dance habang umiiyak at sa bandang huli, kokomento pa siya, "ang hirap nga naman ng buhay ngayon, pati pagsayaw ng ganiyan ng bata eh gagawin na para kumita ng pera". sinasabi nilang natakot lang kay Bonel yung bata kaya umiyak. regardless kung anuman ang dahilan ng pag-iyak ng bata, the fact na umiiyak na siya, di pa ba 'yon sapat na dahilan para patigilan siya? bakit 'di siya pinatigil? dahil may mga natutuwang manonood sa palabas niya. kahit ano na lang ano? basta "masaya" ang manonood mo? kahit pa kumain ng bubog o gawing tanga ang sarili sa harap ng telebisyon, basta maraming natutuwa, ok lang ano?

ok lang yan syempre kay Willie dahil alam niyang"human interest" ang lahat ng iyan - ang drama at pagiging tanga sa harap ng maraming tao ay makapupukaw sa maraming manonood. bagay na siya ring nangyayari kahit pa sa mga balita sa telebisyon - pakita mo yung kamag-anak ng hostage taker na pinapanood sa telebisyon yung kapatid nila habang binabaril. pakita mo na malungkot sila para maraming manood. ganyan. ganyan ang nakakalungkot na nangyayari sa telebisyon para lang kumita. syempre iba-ibang level yan, at si Willie ay sadyang na-master na ang ganiyang pagmanipula sa damdamin ng mga mahihirap. sabi nga, dun ka aatake sa kahinaan ng kalaban mo. alam niyang pera ang kailangan ng mahihirap, "halika kayo rito at bibigyan ko kayo ng pera at pag-asa." alam na alam niya yan dahil muli, nag-komento pa siya na "ang hirap nga naman ng buhay ngayon, pati pagsayaw ng ganiyan ng bata eh gagawin na para kumita ng pera".

ang kalakaran sa telebisyon - labanan ng ratings para sa kita ang dahilan kung bakit kailanman, di maaaring mangyari ang sinasabi niyang, babalik siya sa telebisyon at isasakripisyo ang sweldo para lang makatulong sa mahihirap. pwede ba, willie, sa tingin mo ba may sira-ulong owner ng TV station ang magpapatakbo ng palabas para lang mamigay ng pera sa mahihirap? lokohan na ito to the highest level eh. e di magtayo ka na lang ng charitable institution o kaya gumawa ka na lang ng livelihood program para di lang "asa" sayo ang mahihirap? pero syempre di mo gagawin yan. pano na yung mga mansyon mo? yung mga magagara mong sasakyan? yung condo mo? at kung anu-ano pang mga luho mo? kaya di ako maniwala sayong gusto mo lang tumulong sa mahihirap eh. kung taos talaga yan sa puso mo, mamumuhay ka ng simple at ibabahagi mo sa mga kanila ng walang kapalit yung mga biyayang natatanggap mo. nangyayari ba yan? HINDEEE. tapos sasabihin mo si Villar sinuportahan mo dahil nakita mo na bukal sa puso niya ang pagtulong sa kapwa. hello??? gusto niyang tumulong kaya nagsayang siya ng bilyong piso sa kampanya niya? ilang libong Pilipino na sana ang nabigyan ng pagkakabuhayan sa halagang iyon? gusto niyang tumulong sa mahihirap kaya niya ipinalihis yung C-5 para dumaan sa mga subdivisions niya? pwede ba?

sinabi mo rin sa talumpati mo, na bakit di na lang ibang isyu ang atupagin ng mga tao at mga sangay sa gobyerno imbes na dikdikin ka? di mo kasi alam kung anong negatibong epekto "mo", yes "mo" at ang iyong existence sa mundo sa kultura ng masang Pilipino - maling pag-asa. aasa na lang ako sa game show tutal naman uunlad ang buhay ko dyan. "ay di bale ng di ako magtrabaho o mag-aral, pag nanalo naman ako sa show ni Willie, giginhawa na ang buhay ko." ganyan. yan nga ang dahilan kung bakit maraming namatay sa Ultra noon eh. na kay willie ang pag-asa ko kaya pipila ko ng ilang araw, para makapasok sa anniversary show niya. na kay willie ang pag-asa ko kaya kung kakaunti lang ang makakapasok sa Ultra, aapakan ko kung sinuman makapasok lang sa loob ng Ultra at makalaro at makakuha ng ano? lima, sampung libo? saan ka naman dadalhin non, Willie?

ito na naman ang nagdadala sa pangalawa kong punto - responsibilidad. nagkomento ako sa youtube video ng speech ni Willie at may napansin akong intersanteng punto ng isang youtube member tungkol sa macho dancing na naganap. sabi nung isa doon, at the end of the day, responsibilidad pa rin ng magulang ang kaniyang anak sa kaniyang mga akto. ang magulang ang maghuhubog dapat sa kaniya. wag isisi sa iisang tao - sa kaso ito, kay Willie - lang kung anuman ang nangyari sa show na iyon.

sang-ayon naman ako, na sa bandang huli, ang magulang pa rin ang accountable sa mga akto ng kaniyang anak. sila ang nagpasayaw kay Jan-Jan sa palabas ni Willie. bahagi sila ng problema. pero para sa akin, di sapat na dahilan iyon para magkibit balikat na lang sa mga maling nakikita ko sa lipunan ko dahil lang sa "yung mga magulang pa rin naman niya 'yun eh". eh di magkaniya-kaniya na lang tayo kung magkagayon at hintayin na lang natin na may mga makitil ulit na buhay sa stampede o kung anuman sa pagsunod sa palabas ni willie at mapasama sa kultura ng "maling pag-asa"?

para sa akin, nasa mahusay na pampublikong edukasyon ang pag-asa ng Pilipinas. Kung bibigyan mo ng de kalidad at abot kayang edukasyon ang mga mamamayan mo, matuturuan mo sila sa larangan ng akademya at kung paano magkaroon ng pangarap, tumayo sa sariling paa at magpahalaga sa marangal na source ng pagkakakitaan. importante yung huli dahil sa pamamagitan noon ay mapupuksa ang kultura ng korupsyon na literal na pumapatay sa mga mahihirap sa Pilipinas.

hayyyy... ang haba na ng magulo at di pulido kong chorva. pero what do you expect sa isang bogsa na manunulat tulad ko kundi kachorvahan XD

bilang panghuling banat, ito ang isa sa mga dabest na kyeme ni pareng Bob Ong:

“Mag-aral maigi. Kung titigil ka sa pag-aaral, manghihinayang ka pagtanda mo dahil hindi mo naranasan ang kakaibang ligayang dulot ng mga araw na walang pasok o suspendido ang klase o absent ang teacher. (Haaay, sarap!).”

o diveyn!?! makatulog na nga. marami na namang pagtutuos na magaganap bukas.

bow.

veintisiete

waley lang. summary ng uwi ko this march:

zyric-benjie-tanya markova-SM North-peach mango pie-palabok-pandesal ni aling nena-operation hatid si zyric sa claret-alkohol-tamang tama lang-hayden kho?-sbarro-YES mag-sarah-reyver-christine chizmax-maskom-mam jo-mam jane-bonsai garden-sunken garden-acad oval-Church of Holy Sacrifice-Tuesday Vargas-San Mig Light-Chablis-Iced Tea-Sa Guijo-BBQ-Trinoma-Twilight Saga-Kremil S-Advil-benjie-zyric ulit.

mission accomplished naman kahit papaaano ^_^

heniwey, gusto ko lang ilista mga aim kong chorvahin bago mag-28:

• night safari
• universal's
• songs of the sea with Zyric Kun at benjtot
• mag-aral at matuto sa camera
• magkaroon, mag-aral at matuto sa gitara
• mapaayos ang bahay sa bulacan
• matapos ang twilight saga
• matapos ang sigma series ni james rollins
• makapagdrowing ng at least 20 na maayos na pieces
• magpaliit ng tyan
• magpakahealthy (woot)
• makita si zyric mag-ring bearer
• makapagbeach sa holy week - Palawan man lang sana
• makapanood ng concert sa jingapore - sarah bareilles?
• mapanood ang lion king play
• matapos ang Trigun series (26 episodes lang ano veh?)
• makapanood ng marami pang Conan episodes
• buhayin ang blog na itey
• mapanood ang last movie ng harry potpot, kung fu panda 2, rango, cars 2, punch suckers and all that jazz

ok na muna siguro yang mga yan. fanet naman pag masyadong marami :D

zsazsa padilla. let's all be happy ^_^

konsensya

Dory: Are you my conscience?

Safeguard: Ako nawa.

Me to Safeguard: IKAW NA!!!

cheka.

bow.

kaboom

paumanhin sa awit ni Bruno Mars.

pahingeng granada.

kaboom.

bow.

Variations on the Word Love

Para sa okasyon ngayong araw na ito.

This is a word we use to plug
holes with. It's the right size for those warm
blanks in speech, for those red heart-
shaped vacancies on the page that look nothing
like real hearts. Add lace
and you can sell
it. We insert it also in the one empty
space on the printed form
that comes with no instructions. There are whole
magazines with not much in them
but the word love, you can
rub it all over your body and you
can cook with it too. How do we know
it isn't what goes on at the cool
debaucheries of slugs under damp
pieces of cardboard? As for the weed-
seedlings nosing their tough snouts up
among the lettuces, they shout it.
Love! Love! sing the soldiers, raising
their glittering knives in salute.

Then there's the two
of us. This word
is far too short for us, it has only
four letters, too sparse
to fill those deep bare
vacuums between the stars
that press on us with their deafness.
It's not love we don't wish
to fall into, but that fear.
this word is not enough but it will
have to do. It's a single
vowel in this metallic
silence, a mouth that says
O again and again in wonder
and pain, a breath, a finger
grip on a cliffside. You can
hold on or let go.

by Margaret Atwood

bow

I fail to understand some things, some times, too.

Sa Tagalog, tao lang ako 'teh, sumasakit din ang bangs tulad mo.

sulat lang

Nais ko sanang isulat ngayon ang lahat ng aking mga saloobin, pakiramdam at pagtingin sa kung anu-anong mga bagay sa aking buhay at paligid tulad ng tungkol sa pagkamiss ko sa aking pamilya, sa mga gusto kong gawin namin at sa mga lugar na gusto kong aming mapasyalan (esp sa Japan para makita ni Zyric yung mga malulufet na tren na pinapanood nya sa youtube), mga chorvang gusto kong gawin tulad ng pagsakay sa GMAX Reverse Bungee at panonood ng gig ng Tanya Markova dahil kahit pa gaano kaharsh ang mga lyrics ng mga awitin nila, bet ko ang "sining" na taglay ng kanilang musika. Gusto kong ilarawan kung gaano ko kagustong kumanta o tumugtog kahit di naman kagalingan at kung paanong gustong-gusto ko ang ASAP Rocks pwera lang kay Reyver dahil napakachismoso at feelingero 'nya. Nais kong ilista ang mga pelikulang gusto ko pang panoorin tulad ng Kung Fu Panda 2 at last Harry Potpot movie at kung alin-alin na ang aking mga napanood na, kasama ng mga komento ko sa mga ito tulad ng kung gaanong gustong-gusto namin ni ayeeh si Ludo este, ang Rabbit Without Ears 2 kaya naman 'di kami makapaghintay makuha yung CD ng part 1 at isulat kung gaano karaming chorva ang ginawa ni Jake at Anne sa Chorva & Other Drugs. Maganda rin sanang ilarawan ang pagka-amaze ko kay Arnel Pineda as a person at sa mga 100%/50%/25%/5%/1% na mga pinoy (ie, Enrique I, Bruno Mars, Charice, etc) na kilala sa buong World sa kanilang mga katangi-tanging talento. Sa kabilang banda, gusto ko ring isambulat kung paanong ako'y buset na buset kakurakutan ng mga pulitiko sa Pilipinas at kay Kris Aquino bilang sinisira nya ang peace & order sa Pilipinas, tsk, tsk.

Ang dami pa sanang ibang mga paksa ang umiikot sa utak ko ngayon na madalas namumuo sa aking isipan habang naglalakad o di kaya'y nasa byahe. Subalit sa kabila ng lahat ng kagustuhan kong ito, may nag-iisang pwersang pumipigil sa akin para magsulat. Dahil kung paano ilarawan ng mga taong malapit sa 'kin ang sabog-sabog kong utak na kasing gulo ng buhol-buhol na trapiko sa Maynila tuwing Lunes hanggang Byernas ng umaga, ganoon din katindi ang tama ng mantra ni George Coladilla The Great sa aking ulirat. Isang salita lang:

Nakakatamad.

Bow.

digs no more

dati kong hinangaan ang blog na TNL dahil sa malaking potensyal nitong ipromote ang satire na diskurso tungkol sa machismo shit kyeme. naalala ko dati, maya't maya kong inabangan ang kanilang mga entry noong nagsisimula pa ang blog. nagbigay ito ng sampung pamantayan patungkol sa kung sino ang papasa sa titulong "tunay na lalake". nakakaaliw kung paano nila nilalaro ang mga pamantayang ito bilang pagtuligsa sa mga nakakainis na chorva ng "tipikal" na lalake. nang lumaon ay nadagdagan ito nang nadagdagan tulad ng "trabaho lang, walang personalan" rule at kung anu-ano pang shit. di ko na rin nasundan dahil sa kabusy-han sa trabaho at nawala na rin ako sa dami ng bagong rules.

kaninang hapon lang, nasabi sa kin ng isang kaibigan na ang dati naming propesor ang ginagawang tampulan ng katatawan sa nasabing blog kaya binisita ko ulit ito. laking pagtataka ko dahil sa aking pagkakaalam, ang mga manunulat sa blog ay mga dating aktibista na galing sa parehas na unibersidad na aking pinag-aralan. malamang-lamang ay magkakakilala sila. tama naman, magkakakilala nga sila ayon sa blog ng aming dating propesor. ang di ko magets hanggang ngayon eh kung saan galing ang kanilang kyeme na si prop ay vaklush. malamang dahil sa pagbatikos nito sa TNL? pero napakababaw na dahilan non para bastusin, oo yung terminong yon ang nararapat sa ginagawa nila, ang dati naming propesor na sobra kong ginagalang.

sa pagdiskubre sa personal nilang atake kay prop, napagtanto ko rin na wala na halos saysay ang kanilang mga entries sa kasalukuyan. ok, meron pa ring mga "ok-ok" na papasa bilang satire pero halos naging blog na lang sya ng mga porn videos at photos. higit sa lahat, imbes na maging satire sya na tumutuligsa sa seksismo, tila lalo pa nitong iprinopromote ito. talamak ang pambabastos sa mga kababaihan at sa iba pang kasarian. di na nakakatuwa. bastusan na talaga. nakakalungkot malaman ito lalo na dahil dati kong tiningala ang blog at nagtiwala ako sa mga manunulat nito. kaso ayun nga... haaayyysss... sayang lang.

ang pagtingin ko ngayon sa TNL blog, wasak na wasak, sa literal na paraan.

tsk, tsk...

flowers lang...

wadapak naman nga talaga kasi...

mwahahahahahahahahahahahhahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahhaha


bow.

nuninuni

*sabog-sabog na utak*

lakas kong kumain lately. lakas din antukin. nagtataka pa ko na tumataba ako?

more than 14 hours-a-day-work sucks. dali ko ng mapagod o sadyang nakaka-stress lang mga kausap ko? signs of aging?

subalit kailangan ng magtigil sa mga kalokohan at pang-aabuso sa katawan sapagkat sa panahon ngayon, bawal magkasakit! (di ako shareholder ng clusivol)

dami kong pimples. sobrang nakakainis na. dami pang pimple-scars. gggrrrrr... ano ba kayo??? tantanan nyo na ko please!!!

ang haba na ng hair ko, literally at figuratively. what to do? what to do? what to do when there's really nothing to do. haha!

i want peace of mind. bakit ba napaka-aktib mo lang brain? pakain kita sa zombie eh!

bakit ba kasi consitent na inconsistent ako? kalorkey. kakapagod. amf.

bakit naman din kasi ang dami kong tanong? adik pala ako e no?

segue --> pag naririnig ko ang salitang "why", lagi kong naalala ang linya ni Agent Smith sa The Matrix Revolutions. bakit ba? di ko rin alam:

Why, Mr. Anderson? Why do you do it? Why get up? Why keep fighting? Do you believe you're fighting for something? For more than your survival? Can you tell me what it is? Do you even know? Is it freedom? Or truth? Perhaps peace? Could it be for love? Illusions, Mr. Anderson. Vagaries of perception. The temporary constructs of a feeble human intellect trying desperately to justify an existence that is without meaning or purpose. And all of them as artificial as the Matrix itself. Although, only a human mind could invent something as insipid as love. You must be able to see it, Mr. Anderson. You must know it by now. You can't win. It's pointless to keep fighting. Why, Mr. Anderson, Why? Why do you persist?

daming tanong. simple lang naman sagot ni Neo -->

because i choose too

ano ba kasing problema ko ngayon? bat di pa ko matulog? why? why? why?

gulo ko.

migraine.

bow.

randomness 101

some random chorva:
- kakapost ko lang kanina pero ayun, mahal ko ang ulan at kung anumang mga may kinalaman sa tubig
- ako ay agnostic
- gusto ko ang pula bilang kulay ng sneakers, wallet at payong
- gusto ko ang pakiramdam ng maong na ilang beses nang naisuot pero di pa nalalabhan.
- sobrang paborito ko ang eraserheads pero never ko silang napanood gu-mig. as in, kahit yung reunion 1/2 concerts. wichikels! @@
- gusto kong magsulat pero mga kalokohan lang
- parang gusto kong maging teacher pero di ko sure if I'm capable to be one
- gusto kong maging dubber
- nagpapasalamat ako sa mga magulang ko dahil hinayaan nila akong maglaro sa kalsada para maranasan ang kaligayang dulot ng paglalaro ng piko, chinese garter, syato, langit-lupa, tagu-taguan, ten-twenty, foot ball, mataya-taya, teks, pog, agawan base, (ano ba yung pinapalsik mo yung rubber band?) at kung anek anek pa.
- dati akong "aktibista"
- di ako morning person
- paborito ko ang mga shades ng asul at berde
- masaya lang minsan magpuyat sa mga walang kawawaang bagay
- masayang mainlab (sabi nga kay sarap ng may minamahal)
- gusto ko ang kahit anong bagay na related sa Japan. siguro dahil sila ang pinakaprogresibong bansa sa Asya at sadyang defined ang kanilang kultura. lab na lab ko ang anime. gusto kong naririnig ang Japanese na lenggwahe. basta,gusto ko ang Japanese chorva!
- di ako naniniwala sa chorva ni ratatouille na "anyone can cook". ang pagluluto ay talento lang din. may formula pero iba ang finish product kung sadyang talentado ka sa larangan na yon.
- gusto kong vumideoke
- laking saya ko na kapag nakakanta o nakatugtog ako sa isang gig other than company event
- paborito kong lab movie ang eternal sunshine of the spotless mind
- keso ako kung keso
- ako ay trying hard na artsy fartsy
- masaya ang rugged na porma. kahit siguro tumanda na ko yung pa rin ang pipiliin ko
- sadyang mahal ko ang musika. noong bata ako, tagal ko ring naging member ng lyre and drum band. kaligayan ko non ang pagtugtog, pagsunod sa rhythm.
- gusto ko ulit matutong tumugtog ng piano
- gusto kong gumaling sa gitara
- sadyang di ako fan ng mamahaling brands
- gusto ko ng lumiit tyan ko
- namimiss ko na ang dekaron sea at mga kaibigan ko 'don
- gusto ko camera na may malufet na lente pero naknakan naman ng mahal
- gusto ko rin ang dumadagundong na speakers. yung nakakabasag ng eardrums hanggang sa dumugo na yung tenga =))
- gusto ko si johnny depp at ely buendia
- pinaka-hate kong parte ng katawan ang mga binti ko bilang ang lalaki lang nila
- masayang mag-ice cream at chocolate
- mabuhay ang himig ng dekada nobenta at mga Tagalized Cartoons noong erang ito (ceddie, sailormoon, ghostfighter, atbp)
- mas nasiyahan ako sa high school
- miss ko na magsulat ng nutri at math jingles
- komportable ang buhay sa singapore dahil convenient lang lahat. mamamatay ka lang sa kaburyungan kapag wala kang internet.
- pag-iinternet at kuryente lang ang bisyo ko
- miss ko na si zyric. sana yung mga di ko nagagawa ngayon, magawa nya in the future. nawa'y maging mabuti at talentado syang tao.
- mahal ko ang unibersidad ng pilipinas. naiinis ako sa mga isko/iska na walang pagmamahal sa bayang nagpaaral sa kanila ng kolehiyo. yung mga tipong ipagpapalit ang Pinas passport nila kapalit ng convenient na pagtravel sa ibang bansa. HELLO???
-mahal ko ang Pilipinas. kahit na gaano ka-corrupt ang gobyerno at kahit gaanong nakakasuka ang sistema nito, marami pa ring dahilan para ipagmalaki ko ang bansa ko at mga kapwa ko
- boring ang mundo kapag wala ang Pilipinas sa mapa nito. sige, imagine nyo.
- naniniwala akong may pag-asa pa ang Pilipinas kapag bawat Pilipino mag-iisip ng ganito --> "ako ang simula ng pagbabago"
- ang edukasyon ay karapatan, hindi pribilehiyo. pag-aralin mo ang mamamayan mo at tiyak na uunlad ito. tigilan ang komersyalisasyon ng edukasyon.
- laging may rason para maging masaya. sabi nga, always look at the bright side of the story. kahit pa dot lang ito.
- parang gusto kong bumalik sa TV work
- pangarap kong makapunta sa paris at rome
- di ko masyadong bet ang mga outer space adventure
- wala akong talent sa sports
- never pa kong nakapunta sa mang jimmy's kung saan bottomless ang rice
- masaya lang mahiga habang nagsousoundtrip. yung tipong wala kang iisiping iba, makikinig ka lang sa kanta at musika.
- masayang manood ng pelikula sa sine
- gusto ko ang keso
- walang sinabi ang Ovaltine sa Milo
- di ako mahilig sa kape. di ko lang talaga sya trip lalo na't di kaya ng sikmura ko ang asido nito. wirdo non kasi 2 cans ng Coke sa isang araw, di pa sumusumpong hyper-acidity ko. kalahating tasa lang ng kape, ayan na sya @@
- di ako fan ng gatas
- betty mae ko ang Ceres Whispers of Summer
- sadyang makulit ako sa chat
- sadyang masaya lang chumika
- haller sa mundo ng cyber-stalking. salamat sa fezbuk!
- wala na ko maisip ngayon. o tinatamad na ko magsulat?

bow.

mahal ko ang ulan

di ko alam kung bakit pero kakaiba ang enerhiya ko sa tuwing umuulan. parang may extra positive energy akong nararamdaman kapag umuulan. di ko alam kung weird ba itong kyeme kong ito dahil parang lahat ng kakilala ko, ayaw ng ulan. nakakalungkot daw. plus, siguro yung hassle sa paglabas kapag umuulan. dapat may dalang payong and all that jazz.


ewan ko ba kung dahil lang nakakaantok kapag umuulan kaya gustong-gusto ko sya. (oo, sadyang lab ko rin ang pagtulog at mga katamaran sa layp) sarap matulog di ba? pero bukod sa malamig na simoy ng hangin na dala ng ulan, gustong-gusto ko rin ang tunog ng paglagapak ng mga patak nito sa kalsada, bubong, puno o kung saan man. para sa 'kin, isa sya sa pinakamagandang musika sa buong mundo. oo, ganon! buong mundo. gusto ko ngang bumili ng rain stick eh!

pwede rin sigurong may kinalaman ang zodiac sign ko sa kyemeng ito? although din naman din talaga ko naniniwala sa mga horoscope pero bilang piscean yata, sadyang malapit ang puso ko sa anumang bagay na may kinalaman sa elementong tubig. bet na bet ko rin kasi ang mga sea creatures at mga under the water adventures. gusto ko ang beaches. gusto ko ang pagbababad sa tubig. gusto ko ang huni ng rumaragasang tubig sa ilog o kung saan man. basta, gusto ko ang tubig...

oh well, basta masaya ko pag umuulan. isa marahil ako sa mga kakaunting tao na tunay na maligaya kapag umuulan.

mahal ko ang ulan.

salamat Po sa ulan ^_^Y

(kindly disregard my eclavu... TH na kung TH! nag-iin-artist lang. haha!)

makulay ang buhay

bilang kaburyongan, napag-isip-isip kong bumili ng pastel at sketch pad last week. wala trip trip lang. f na f ko ang pangangailangan ng outlet. dami ko rin kasing nasasayang na talent. nasa maling industriya talaga ko... oh well. feeling ko naman masyado ang pagiging talentado? wahaha!

anyway, finished reading The Lost Symbol kasi 2 weeks ago. dami lang realizations. biruin nyo noong unang panahon, ang concern ng tao ay tungkol sa purpose ng life. nakokonek din dito ang nature ng tao na i-attribute ang mga bagay-bagay sa higher being at magkaroon din ng spiritual life. ang seryoso ng post? ahehe!

Naisip ko lang din, ang mga tao puro mga material na bagay na lang ang concern sa life. Consumerism at its best! nakukuha na lang naten mga kasiyahan naten sa materyal na bagay. di ko yata bet maging parte ng sistemang iyan. pordat, naisip ko lang din, to live one day at a time, to cherish relationships at gumawa ng mga bagay na makakatulong sa iba. naniniwala ako na parte dito ang pagkakaroon ng positibong disposisyon. nakakahawa kasi di ba kapag good mood at makulit ang kasama mo? maikli lang naman ang buhay, so might as well make most of it by making other people happy ^_^ wak na masyadong humugot ng hafiness sa mga bagay-bagay like brands. this is ironic though kasi sa market research ako nagwowork - all about brands! haha! pero basta, one day, i'll do what i really want to do - kumanta, drowing, magsulat, at social work! gusto ko naman magamit din mga talento ko. sayang naman :-)

so bat ako nagdrowing? wala lang... por mor positive energy lang. praktis muna 'to. messy kasi di ko pa alam gamitin pastel. pang-krayola lang yata ang beauty ko. wokokok!

heniwey, ang sabog ng post kong ito. har har... pero basta, yun na yon. dami ko pa gusto chorva kaso alis na kami ng housemate ko. eat pray love (na feeling ko e dragging. good luck na lang)

^_^Y

2

Today is my second year here in SG as OFW. Not much achievement... pero masaya naman in general.

Salamat TNS, Salamat Singapore, Salamat PO.

More years to come? I love Singapore na, pero TNS???

Let's DISCOVER! Chorva!!!

trip trip lang

Fear is the path to the Dark Side. Fear leads to anger, anger leads to hate, hate leads to suffering.

• Yoda in Star Wars Episode I: The Phantom Menace (1999)

wikipedia galing yan syempot XD

hard to believe

in 2 weeks time, meron na akong 4-year-old na junaknak. akalain nyo yon? kahit ako di makapaniwala. dami ko namimiss sa paglaki nya pero ayun e, kailangan pang magtrabaho dito sa jingapore. mag-2 years na pala ko dito. san napunta 2 years ko? haha!

just some updates, si zyric, nag-aaral na sa claret. medyo bulol pa sya so Lalah suggested na magconsult kami sa speech therapist. hopefully maayos din ang pagsasalita nya. tapos ngayon pala, ang mga pinagkaka-abalahan nya e Thomas and Friends na show at toys tapos syempre mga cartoons na walang kamatayan. gusto ko sya pag-aralin ng kahit anong musical instrument (piano siguro?) tsaka karate. chorva lang hehe

di ko actually mafeel ang aking pagiging nanay. pero mas kailangan kong maging provider e. basta lumaki lang zyric na mabuting bata e masaya na aketch.

bottomline ay... uwing-uwi na ko!!!

^_^v

bilang adik sa 500 days of summer

color my life with the chaos of trouble

- belle and sebastian

salamat, bit-wa-terrr

Ihip ng hangin,

panaghoy ng ulan,

pusong nagsusumamo

sa nanunuksong karimlan...



Huni ng mga ibon

pagaspas ng mga dahon

hinagpis ng nakaraan

patuloy na hinahagkan



Patak ng tubig

hangad kong manumbalik

makulimlim na kalangitan

animo’y pakutyang dumaraan



O HENI O HENI

Wag nang malumbay

Umulan ma’t umaraw

Kami’y iyong karamay...


- jordan, 07.30.10

07.25.10

because I was able to:

- talk to zyric and good deka friends

- greet my parents for their 25th anniversary

- watch asap

- go to the church

- watch The Sorcerer's Apprentice

- cook food for today

- iron my clothes

- watch Moulin Rouge and almost finished it

trip trip lang... from The Sorcerer's Apprentice OST:

http://www.youtube.com/watch?v=CeU12bHgWR0

flang...

ak...

madalas alam naman talaga natin kung anong dapat gawin sa mga problema natin; alam natin ang kaibahan ng tama sa mali. Pero madalas din, kinakailangan nating marinig ang mga 'yon sa ibang tao para makumbinsi natin ang mga sarili natin na gawin ang nararapat.

Sabi nga, it's easier said than done.

*migraine*

high...

with funny coincidences... har har har

some random chorva

tagal ko na di nakapagsulat dito... some random eclavu's na lang para di mahaba. sensya na medyo sabog lang :D

- nakadinner ko sila pamy at che kanina. super bundat pero super winner din talaga food sa din tai fung. medyo mahal pero worth it naman. nakapagchikahan din kami ng kung anek-anek - from MB, comres pips at si jessica na pamangkin ni che. hehe!

- miss ko na dekaron sea. buryoyong amf! laki pa naman gastos namin ni benjtot sa mage kakabili ng dills at gamit. wokokok! hhaaayyyzzzz... miss ko na deka friends at pets ko. huhuhuhu... OFW life is boring ng walang dekaron sea. XD

- nakapagparticipate ako sa 1st automated election sa pinas. in fairness, di masyadong magulo ang eleksyon pero ang tagal lang bago makaboto kasi kaunti lang mga pcos machines. around 4 precints nagshare sa isang machine. di bale, hhhmmm... worth it na rin. bilis ng results although talagang may mga machines pa rin na di gumana at mga kaguluhan. pero nonetheless, generally peaceful sya. less tension at bintangan ng dayaan. just can't believe na erap is #2. sabi nga ni pamy, kundi pa namatay ni cory, si erap na naman presidente natin. kalorki @@ another surprise is Binay. akala ko talaga runaway winner si roxas. o well, philippine politics. har har har

- miss ko na si zyric at benjie. kakauwi ko lang nyan ha. kaso iba talaga kapag magkakasama ang magkapamilya. gusto na ni zyric sumama dito sa singapore. kung pwede lang talaga. sana magawan ng paraan. medyo di na rin yata healthy na di nya kasama nanay nya sa kaniyang paglaki. T_T

- sakit na naman lalamunan ko. at least di na ko nasusuka.

- excited na ko manood ng shrek pero mas excited ako sa "last airbender" movie. kinakarir ko ngayon yung cartoons. sana matapos ko hanggang book 3 bago lumabas yung movie sa july. gusto ko nga try minsan mag-airbend o waterbend. baliw na ba ko pag ginawa ko yon? XD nood ako ulit cartoons after neto.

- kinikilig ako everytime na nanonood ako ng detective conan. wala lang. *wink*wink*

- salamat pala sa www.otaku-streamers.com. mahal na kita. haha!

- quite happy naman ako sa work. nakakadeliver naman at napapangatawanan ang pagiging key person ng account. sana mapangatawanan ko yan ng matagal. kakapagod lang minsan. kaloka lang yung isang chika about 1 manager. as in. @@

hhhmmm... haba din pala :D iwas muna ko sa nega posts. hehe! update-update muna.

bahala na si kick-ass. lagi na lang si batman e. tao rin yon, napapagod din. (ganda pala ng kick-ass in fairness)

hanggang sa muli... ciao! ^_^

believing...

in daydreams...

Man fishing and Concept by: Wawel

Background execution: by Potchipotch

Software: Paint

To Pres. Cory Aquino

May you rest in peace somewhere out there. Your legacy will live forever.

***

I wonder though when the Filipinos will have their true "democracy" and freedom...

The questions are How and When. The Who should definitely belong to us, Filipinos.

*wink*wink*

i find it sad and weird...

that people do all the praising and hailing for your great works/contributions only when you're dead already.

isn't it?

hhhmmm... zzzzzzz

as much as i want to think of positive thoughts and move on with my life, i can't help but feel negative about this "thing". hope my prophecy is incorrect this time. my heart aches... badly...

*wink*wink*

can someone give me my wings? please?!?

wa ka pakels!!!

Toinks!!!

Gusto ko lang magsulat ngayon. Walang kokontra!!!

Hindi maayos ang trabaho ko. Sabog utak ko. Na-award ako sa di nasagot na email pero dedma na lang. Di matatapos ang mundo sa kalechehan na yon. Wala na rin naman sa loob ko ginagawa ko. Wala na akong ginagawang matino. Wala!

Bakit ba kasi kailangan pang magtrabaho para sumweldo?!? Di ba pwedeng maglaro na lang ng dekaron maghapon at wala na kong intindihin? Tae. Tae. Tae. Taena..

May kailangan akong gawin pero di ko magawa. Ang dami kong gustong gawin pero di ko magawa. Kakasawa. Kakapagod. Ang hirap maging ako. Bakit ba kasi ako pinanganak na ganito?!? Pinanganak para maging loser!!! LOSER!!! (Take note, kahit nga sa food fling sa facebook loser ako. tae talaga.)

Hhhaaayyyzzz….

Sa mga panahong ito, gusto ko munang maging rak istar. Mala-lougee o kitchie nadale (yes, nadale talaga). Basta rak istar. Pwede na rin kung tutugtog na lang ako. kahit orchestra.. tang-ina. Basta importante makatugtog. May instrumento. Ayun. O kaya gusto kong maging writer, ala bob ong kung sinuman basta writer na binabasa yung sinusulat. Gets? Magagamit ko siguro mga kagaguhan ko don. Kikita pa ko. Tangna. Gusto ko na lang ding bumalik sa TV work. Kahit ano, producer o writer. Kahit sa going bulilits. Masaya yon. O kaya gawa ko script para sa movie ng star cinema yung tipong mala-popoy at basia. Tae yung movie na yon. Ganda. O kaya manonood na lang ako ng pelikula. Pwede rin akong dubber… dubber ng mga extrang character sa mga cartoons. Masaya na ko… mababaw lang kaligayahan ko e.

Pero kung mababaw ang kaligayan ko, bakit di ako masaya ngayon?!?

Gusto kong mawala muna… sa kawalan…

###

before 2008 ends...

Aloha Milky Way!

Bago man lang magtapos ang taon, makapagsulat naman sa blogag na ito.

In fairness, maganda naman ang 2008 for me and my family in general. To recap, ito yung mga major events sa taong ito:

• January - 100 years na ang UP!!!


• February - nagkagulo ang Pinas dahil sa chorva ni Jun Lozada re ZTE scandal


• March - Ang machorva kong paglipat sa Project Management dept ng MB bilang “acting head”; 24th bday (pero may kliyenteng bumati na “so how old are you, 30?”; buti di ko namura… ehehe)


• April - American Idol si David Cook; 2nd wedding anniv


• May - got interested in applying to work abroad


• June - Chi-Ken’s 4th year


• July - Got my TNS SG noodle dream


• August - Zyric’s second birthday; Last month in MB PH


• September - flew to TseNeS SG


• October - Benjie’s 22nd bday


• November - nandito na rin si Benjie


• December - regular na ko sa TseNeS; 1st Christmas in SG but w/o Zyric L

Ayan, so ngayon, andito pa rin kami sa SG. Plan naming umuwi sa pinas sa April pero sa totoo lang, sobrang ang dami kong namimiss at ang mga iyon ay ang mga sumusunod:

• Zyric!


• Pagbili ng pandesal at kakanin sa umaga


• MRT blues; so far, wala pa kong awayang nasaksihan sa loob ng MRT sa SG di katulad sa pinas na hindi buo ang araw ko kapag walang warlahang naganap. Ang mahirap lang sa SG kapag may nakatabi kang napster, mahihilo ka sa bango :D


• UP: sunken garden & acad oval


• SM north, shoppersville, glorietta


• Jollijeep at pagsakay sa jeep at tricycle. Puro buses, MRT at taxi lang dito sa SG
  Krus na ligas


• Chikahan galore kina lalah, meltot, jhoyskee, junifur, levyness, pamy, et al


• Gay lingo


• Pinoy ads (ang chaka ng mga commercial dito sa SG pramis!!!)


• OPM… ano na bang uso ngayon?


• Nikowliyala at kristsuper tuwing umaga


• Oh yes, MB at links!


• Videoke!!! Perya at iba pang kajologs-an


• At higit sa lahat, si Zyric!!! Huhuhuhu

Speaking of zyric, mukhang may future naman at pinagmanahan.. ehehe!

Looking forward for more chenelyn this 2009.

Happy new year sa ating lahat!

castronauts, unite!

hindi ko super gusto ang version na 'to ni jason ng somewhere the rainbow. masyado kasing maganda yung kinopya niya kay IZ

Siguro, out of 10, 7 lang ang rating ko sa kaniya.

Nevertheless, gusto ko na rin siya dahil si jason castro e. wahaha!

por dat, come on castronauts, unite!

toxic

mahirap pala talagang maging masyadong mabait...

nakakamatay!

haller!

omg! i can't get over david cook's emo version of "hello"



makagawa nga ng haller version :D

sari-sari...

di ako nakapasok ngayon dahil kumulo na naman tiyan ko kaninang umaga. maghapon din akong sinikmura. award! di na ko nakapunta sa doktor dahil sa ilang chuvaness.

oh well, ilang sari-saring chorvanes lang:

• dahil di nga ako nakapasok, di ko nameet si Lola Lyn. Sadness... Kita ko pala sa news, punong-puno ang Ayala. wwwweeeehhhh!!! I wonder kung nakauwi nang maaga ang mga taga-MB at kung nakapanood sila Des at Ling ng My Big Love. mukhang wala din naman kasi sa kanilang interested sumama sa rally. kaniya-kaniyang chorva naman yan.
• kairita yung "Trabaho, 'Di Gulo" campaign ng ilang maka-administrasyon. nakita ko kanina yon sa circle. meron pang free medical check-ups, job fair at... free pagupit! san ka pa? well, in the first place, baka nga admin lang may pakulo non para madivert ang atensyon ng mga tao. at teka, sino ba yung gumawa ng gulo? e di ba yung mga corrupt na nilalang na nabuko eventually? aaammfff
• another irritation. nakita ko sa TV na hinaharang ng mga militar yung mga galing probinsya para magpunta sa Makati. come on, ano bang masama at nakakatakot kung magpunta sila don? hindi rin naman magreresign si GMA e. hhhaaaayzzzz...
• reaksyon lang sa sinabi ni G. Jun Lozada (Seek truth justice for love of victims). di ba't lahat naman tayo ay biktima ng korapsyon? sa kongkreto, marami ang namamatay dahil jan (mga hindi nabibigyan ng social services at iba pa dahil ninanakaw ng mga magagaling na govt employees ang buwis na binabayad nating lahat).
• kay Neri naman, ayoko siyang tawaging duwag. sa tingin ko, it's just that masyado siyang ipit tapos, kawawa pa siya dahil sa masasamang comments sa kaniya. mukha siyang mabuting tao (or less evil siguro) para sa 'kin. nagkataon lang talaga na mahirap ang sitwasyon. pero hindi ko sinasabing tama ang ginagawa niya. dapat lang talagang magsabi siya ng totoo.
• mukhang ok 'tong pinopropose na pester power ni missingpoints. check niyo na lang ang kapangyarihan ng kakulitan.
• maiba naman ako, last day na pala ng komedya chuvalu sa peyups kanina. sayang di kami nakapunta nila zyric sa quezon hall para makita yung mga kung anek don. nakaabot lang kami ng fireworks. ayos na rin.

ayan lang muna yung mga naalala ko. sa susunod naman ulit. :P

ciao!

ang posisyon ko...

due process!
.......................................

nabansagan ako dito sa opis na raliyista dahil may tibak inclinations ako. pero sori, hindi ako raliyista dahil once palang ako nakasama sa rally (SONA 2004). Pero, wala naman akong masamang chorva sa mga raliyista. Karapatan nila (at nating lahat) na magpahayag ng ating saloobin at magtipun-tipon sa isang "demokrasyang" bansa. Isa pa, mahalaga ang mga rallies para may balanse - kailangan parati ng oposisyon para hindi maging kampante at mapagsamantala ang pamahalaan. oh well, ang ironic lang dahil ang "Pangulo" ngayon na iniluklok noong una sa pamamagitan ng "People Power" e takot na takot sa mga rallies. Laging may mga kapulisan kahit na maliliit na rallies lang. kamusta naman yon?!?

teka, balik tayo sa main topic ko - posisyon sa kaguluhang pulitikal ngayon sa bansa.

i don't think uubra ang isa pang "People Power" katulad nung mga nauna dahil sa maraming mga salik. una, totoong meron ng "fatigue" ang mga tao dahil sa "failure" ng mga sumunod na leaders na mabago o mapabuti yung naunang sistema. pangalawa, malakas ang hawak ni GMA sa militar at mukhang gagamitin niya (well, ginagamit niya na) yon para mapigilan ang mga tao, and por dat, parang imposible para sa kaniyang mag-resign o bumaba at her "own" will (haller?!? hello garci nga na sya mismo involve, namatay na lang ang isyu... hhhaaaayyyzzzz). pangatlo, ayaw ng middle at upper class kay Noli bilang kapalit ni GMA. well, anong rason, it's self-explanatory already (oh yes, i'm so sama with this point). pang-apat, mahirap himukin ang mga tao upang lumabas at sumama sa mga rallies dahil puro mga bandera ng mga orgs at party list. pano ka naman ma-eengganyo sa ganon? baka iniisip nila na kapag sumama sila sa mga ganon e kailangan nilang magmember. something to that effect.

i guess yung mga nabanggit ko e yung main reasons. may mga ilan pa siguro pero yan yung nakikita kong major issues.

so ano na ngayon?

ang posisyon ko e due process. hayaan natin ang mga legal na institusyon ang magpasya sa kaso ni GMA pero dapat pa rin tayong magbantay para masigurong makukuha ang hustisya. ang problema nga lang, lakas ng hatak ni GMA sa kongreso (na wala naman talagang kwenta) kaya mejo malabo ang impeachment. tignan natin sa ombudsman at sendado. salamat nga pala kila dating senador Jovito Salonga at mga abogado sa UP na masugid na gumagawa ng legal actions laban sa katiwalian ng admin ni GMA.

However, hindi ako ayon sa iba na makikipagnegosasyon sa mga liders para matapos ni GMA ang termino bago matapos ang kaso para hindi pumalit si Noli. Di ba, kung gusto nating mabago ang sistema, wala dapat mga ganyang manipulasyon. yun ang tingin ko don.

and finally, to sum this entry up, check niyo iyong Pinoy Kasi column ni Prof. Michael Tan, yung Due Process article niya. parehas kami ng sentimiyento.

****
Nga pala, nakalimutan ko yung name ng youth org na yon. sabi, wag daw diktahan ng mga teachers ang mga estudyante sa posisyon nila sa ZTE-NBN deal. haller?!? hindi po robot ang mga estudyante para diktahan. ang baba naman ng pagtingin niyo sa mga kabataan.

isang pagpupugay para kay Jun Lozada

a basta, bayani para sa kin si Jun Lozada hindi lang dahil sa mismong ginawa niya kundi sa impact non. Maraming tao ang na-inspire at nagkaroon ng pag-asa dahil sa pagsasabi niya ng totoo sa kabila ng malaking risks sa kaniyang buhay at maging ng kaniyang mga mahal sa buhay. I guess, hindi na siya courageous act "lang" dahil 'don.

check niyo na lang 'tong Hero article ni Conrado de Quiros sa PDI for more chorva kung bakit siya bayani. :P


mabuhay ka G. Jun Lozada!
at maraming maraming salamat sa iyong kabayahihan.

gaya-gaya...

kinopya ko lang 'to kay tonton na bertdey nung feb 4.

survey... survey... survey...

1.Student number?
- 00-63372

2. College:
- Kolehiyo ng Pangmadlang Komunikasyon

3. Ano ang Major mo?
-CommRes. Hindi commerce ha. Communication Research. Kung ano yon? Tsaka ko na lang ipapaliwanag :D

4. Nag-shift ka ba o na-kickout?
- Nagshift. sa stat ako nakapasa sa UPCAT e. Kaso nung nakakuha ako ng scholarship, napag-isipin kong lumipat para iwas 5.0. sakto marami akong highschool classmates na comres studs

5. Saan ka kumuha ng UPCAT?
- sa Bulacan State University Gym. Sumakit ulo ko don

6. Favorite GE subject?
- socsci2 (napapanaginipan ko pa ‘to), commres 130 dahil sa boses papel project 2003 , humanidades 1, math 1 :D

8. Saan ka nag-aabang ng hot babe/men sa UP?
- no time to make abang since student assistant ako (sa broad comm) :P dumadating na lang silang bigla. Katulad nung isa na ewan ko kung naka-graduate pero member na pala ng boy band ngayon (di ko na babanggitin, baka maligaw siya sa blog ko, mabuko pa ko!)

9. Favorite prof(s):
- Prof. Luis Teodoro, kailangan pa ba ng explanation?
- Prof. Danny Arao, maraming practical learnings tapos prinsipyadong tao
- Sir Alwin Aguirre, very intelligent and very charming
- Prof. Galileo Zafra, gwapings, magaling at mataas magbigay ng grade
- Prof. Therese Ann Capistrano, super galing at matiyagang magturo ng Stat Subjects. Teacher material talaga
- Prof. Digna Apilado - daming kong natutunan sa tungkol sa nasyonalismong Pilipino. dahil sa kaniya, tumatak sa utak ko na isang imoral na akto ang hindi pag-ubos sa kanin mong nakahain dahil sa laking hirap at sakripisyo ang ginagawa ng mga magsasaka para makapag-produce ng palay.
- Prof. Monico Atienza (+), very patriotic, very inspiring... Good luck to your new journey sir! saludo ako sa inyo
well, marami pang magagaling na prof sa UP kaso nakalimutan ko na yung iba… 3 years ago na rin nung nag-grad ako e

10. Pinaka-ayaw na GE subject(s).
- KAS 2 dahil wala akong natutunan dito. puro reporting lang ang pinagawa ng prof ko.
- Hum2 dahil nagkwento lang ang prof ko tungkol sa mga tibak at lesbian adventures siya (hulaan niyo na lang kung sino). pero in fairness sa kaniya, maganda ang boses niya.

11. Kumuha ka ba ng Saturday classes?
- yep. Comm 100 bago ako nakapagshift. Si malou santos teacher ko, ooppsss… hindi siya yung head sa ABSCBN. Basta ang alam ko e lagi niyang kinukwento yung anak niya na nakifriendster sa kin nung nag-Research Assistant ako sa CommRes dept

12. Nakapag-field trip ka ba?
- Yes, sa laguna para dun sa walang kawenta-wentang Hum2 class ko (consolation na lang dun na katabi ko yung crush kong mukhang Anime na si Richard). Tapos may exposure trip din kami sa Tungko, SJDM, Bulacan sa SocSci1 under ma’am Sarah Raymundo. Sumabit din pala kami sa fieldtrip ng mga BU studs sa Pahiyas Festival, Quezon

13. Naging CS ka na ba or US sa UP?
- CS lang. na-disqualify ako twice sa US dahil sa PE. Apir!

14. Dorm, Boarding house, o Bahay?
- Bahay for 2 years. Boarding house for 3 years.

15. Kung walang UPCAT test at malaya kang nakapili ng kurso mo sa UP, ano yun?
- Fine Arts? Music? Journ? broadcomm?

16. Sino ang pinaka-una mong nakilala sa UP?
- di ko maalala… si julius santos ba o si jenny vee due o baka si joey bote na adik din sa eheads? Basta isang blockmate... mabuhay ang 0-4!

17. First play na napanood mo sa UP?
- Othello na required sa Komunikasyon 1

18. Saan ka madalas mag-lunch?
- Dati sa beach house, tapos naging madalas sa vinzons, pwede na rin sa casaa, tapos sa maskom rin. Minsan umuuwi ako sa boarding house. Gulo ba?

19. Masaya ba sa UP?
- Masaya naman lalo na kapag fair!!! Next week na yon!!!

20 . Nakasama ka na ba sa rally?
- Once lang, 2004 SONA. Maagang natapos kasi umuulan-ulan

21. ano ang favorite spot mo sa UP?
- CS at math area, basta yung shortcut dun. Maraming fireflies… at syempot, ang ever lovable sunken garden

UP Fair 2008 ^_^v

UP Fair na next week kaso wala pa kong masyadong nakikitang posters sa campus. por dat, nag-search na lang ako online kung alin-aling mga bands ang mag-aappear this year (this will be my 5th actually). pagpasensiyahan niyo na lang at kulang ko yung feb14 at 15. I'll make pahabol na lang (coño mode).

bet ko yung sa feb 13 (Bamboo+Sugarfree+Sandwich+Imago+Up Dharma Down+Orange and Lemons)... winner!

at ayos dahil around PhP80-85 lang ang tix. apir!

FEB 11 (Mon)

FEB 12 (Tues)

FEB 13 (Wed)

FEB 16 (Sat)

missing-out 100 years

echos!

isang malaking panghihinayang na hindi kami nakaabot kahit man lang sa fireworks display ng kick-off chenes ng UP para sa kaniyang ika-100 taon.

na-excite pa naman ako nang todo at kasama pa namin si zyric. but no! pagdating namin sa vinzons e tila nag-uuwian na ang mga utaw. at tama nga. huhuhu...

sayang, sayang, sayang. kaso tapos na kaya walang wentang manghinayang. ganda pa naman ng kwento ng mga naka-attend. touching at nakakaiyak daw lalo na yung pagkanta ng UP Naming Mahal. at akalain niyong merong 100-year-old UP grad na alive pa sa kasalukuyan?!?

por dat, dahil hindi na kami nakaabot, namasyal-masyal na lang kami sa acad oval dahil maraming tiangge. natakaw mata pa ko dun sa choco shake na iniinom ng mga students. sa Coffee Drive ko yun nabili, parang starbucks na pang-masa ang presyo. P30 na large double dutch shake. mura! pero nung natikman ko. pang P30 nga lang talaga siya :P

oh well, advanced pasasalamat kay ms. aggy dahil reregaluhan niya ng centennial planner ang lahat ng UP grads sa opis. weeeeehhh!!!

bow.

pahabol: nood na lang kayo sa youtube sa mga naging kaganapan last tuesday ;-)

adik sa detektib komang*

sobrang antok at tamad ako ngayon araw na ito. tapusin daw ba ang hanggang episode 12 ng detective conan hanggang madaling araw e?!? adik! ehehehe!


pero seryoso, fixated ako ngayon sa anime series na 'yon. kung hindi nga lang ako papasok ngayon e tinapos ko na siguro hanggang sa huling episode na laman ng 2 CDs (na sabi ng may-ari ay hindi pa naglalaman ng ending).

naaaliw kasi ako dahil kakaiba siya. dahil detektib ang bida, bawat episode ay may sinosolve na kaso. at amazing (oo, amazing talaga!) kung paano ginagamit ni conan ang kaniyang deduction method para malutas ang mga kaso. yung tipong hindi mo inaakalang tao pala yung totoong salarin. ang galing talaga! (hindi naman sa masyado akong adik no?!?). ang twist pa dun e dating binatilyo itong si Conan - siya talaga si kudo sinichi na (totoong) sikat na detektib. kaso, meron siyang sinundan dati na sindikato at nakita siya. pinainom siya ng gamot na dapat na papatay sa kaniya. kaya lang, imbes na mategi siya e, lumiit siya at naging 6 yo bata. so main mission niya ang hanapin ang mga nagtangkang patayin siya upang bumalik sa dati niyang katauhan at para gawin yun e nakitira siya sa kaniyang childhood friend (na love interets din niya at the same time) na si Ran dahil detektib din ang tatay nun. nga pala, yung detektib na tatay ni Ran e palpak naman kaya si Conan din ang (totoong) nagsosolve ng mga kaso. Kung paano siya dumiskarte para malutas ang kaso e panoorin niyo na lang dahil nakakaaliw.

ang nakakatuwa pa pala e may halong comedy rin ito, lalo na yung love story ni shinichi at ran. wahaha! apir!

ang pinaka-kinaku-curiosan ko e kung makakabalik pa ba si sinichi sa tunay niyang anyo at paano. gusto ko silang magkatuluyan ni ran!!! hmmm...

o siya, siya, panoorin niyo na lang at ang gulo ng mga pinagsusulat ko.

Ciao!


*detektib komang ang tawag ni benjie e. mahilig siyang magbago ng mga tawag sa kung anu-ano at kung sinu-sino. tulad ng spongekulangot (sponge cola) at kung anu-ano pa. peace tayo benjie!!! labyu :P

mc rizal batch 2000 blog

meron na palang blog ang Meycauayan College Rizal batch 2000 bunga ng aming reu-reunion-an noong december 30. bisitahin niyo 'to for updates, old pics (yikes), events at kung anek-anek pa. ;-) actually, isa ako sa mga authors pero hanggang ngayon e wala pa kong naisusulat. apir!

asid, peggy, moi, lalah, marlon, jenpot, peter, minette

dec. 30 @ Congo Grille, Trinoma

chorva sa bagong taon

hapi nu yir mga repapips!

wala lang. naisip ko lang na magsulat ng "parang" buod na 2007 ko. kasama na rito ang mga mahahalagang kaganapan at mga natutunan na rin.

january 2 - nagsimula akong magtrabaho sa rebisco. nakakatuwa din namang magtrabaho dun dahil nandun din pala ang mga former classmates ko sa stat at commres namely majo, aileen, mae, at chum. tapos manager namin sobrang bait - si ms. mai na commres grad din. yung supervisor naman namin ay "cool" at songer. hmmm... marami-rami rin akong palpak pero marami rin naman akong natutunan lalo na tungkol sa product tests. kaso, dahil sa mejo kababaang sweldo at parang dead-end na career e pinili ko na rin lumipat (2 weeks bago ako tuluyang maregular sa rebisco).

march 5 - 23rd birthday ko ito. siyaks! this year, magiging 24 na ko!!! tanda ko na rin pala.

april 9 - first wedding anniv namin ni benjie... akalain niyo

early may - tumawag ang millward brown sa akin para sa job application ko (na in-email ko sa kanila december 2006 pa). muntik ko nang hindi siputin 'to pero buti na lang at salamat talagang nagpunta ako sa exam ;-)

june 11 - 3rd anniv namin ni benjie na magkarelasyon (anong term ito?!?). mas akalain ninyo!!! hmmm... maraming ayaw syempre at hindi pagkakaunawaan pero ang mahalaga e nagkakabati rin sa bandang huli. marami kaming plans sa buhay-buhay tulad ng pag-aaral niya ulit next sem hanggang sa pagbili ng bahay (kelan naman kaya ito? after 10 years).

june 18 - nagsimula ako sa millward brown bilang research assistant. tapos, pagdating ko sa opis e wala naman akong masyadong ginagawa. wahaha! after ilang months din bago ko nagamay ang work. as of now, happy pa naman ako dito. na-meet ko rin pala dito ang ilang course-mates - pamy (suma cum laude), cean at ina. ayos naman ang mga bossing. at marami-rami rin akong natutunan pagdating sa research. kasama na rin ang pakikiharap sa mga clients. kailangang mag-ayos. hindi ako pwedeng humarap sa kanila na mukhang basura. wahaha! so ngayon, kailangan kong mag-effort sa pag-aayos sa sarili... masaya rin naman dito dahil sa mga kung saan-saang lakaran - red box (marlon's despedida), bowling chorva, EK day away, Plantation Bay day away, pseudo christmas party kila islai at kung anek-anek pa. kung saan-saan na rin ako nakakain na resto na hind ko pa nakainan. shallah sila e. ehehe! hmmm... ano pa ba? well, dito rin sa kumpaniyang ito ako mas naging seryoso sa pangangarir para sa kinabukasan pamilya. (ano ba itong sinasabi ko? basta ganun)

3rd week of august - nagka-dengue yata ako. 5 days pabalik-balik ang lagnat ko tapos nagka-rashes ako. buti na lang at hindi naman ako na-ospital.

aug. 31 - 1st bday ni zyric. buti na lang at nakalipat ako ng millward brown dahil natupad ang pinapangarap ni benjie na party para kay zyric. ginanap siya sa orosa hall. swimming galore kasama ang buong barangay.

oct 1 - debut ni benjie. 1st time niyang mag-imbita ng maraming utaw sa bahay. daming spaghetti. ehehehe! happy rin this day dahil first time kong maregular at mapromote sa trabaho at the same time. ang galing! sobrang blessing!

early november - palakpakan dahil sa panahon na ito ay unti-unti nang nakakalakad si zyric. weeehhh!!!

nov. 28 - first time kong makapunta sa Cebu (c/o MB's plantation bay day away). dami palang historical places dun. nakabili pa ko ng 3 gitara worth P15 each. sayang nga e, nabasag na ni benjie yung isa. wahaha! the best sa trip na 'to yung food lalo na sa sutukil resto. weeehhhh!!! saan kaya next year?

december - 2nd Christmas namin nila zyric at benjie

december 30 - nag-meet kami ng mga former rizal 2000 classmates sa trinoma. masayang alalahanin ang mga nakaraan namin at kamustahin ang isa't isa. almost 8 years na rin naman nung grumaduate kami from highschool. haaayzzz... ang bilis ng panahon.

hmmm... in general, masaya naman ang 2007. daming blessings! at marami ring natutunan. narereliaze ko na talagang mahirap maging nanay o pamilyadong tao na gustong mangarir para mas specific. madami pa kong gustong isulat kaso naghahabol din ako ng oras.

basta, hapi new year ulit sa ating lahat at nawa'y maging masagana at masaya ang taong 2008 para sa ating lahat.

ciao! ^_^

Para sa mga magsasaka ng Sumilao

isang simpleng pagpupugay sa inyong laban para sa lupa, kabuhayan...

WALANG ISKWATER SA SARILI NIYANG BAYAN!!!

mabuhay!

taran! buhay pa ko! isang buwan na pala ang nakalipas nung huli akong gumawa ng entry. apir!

well, marami ring nangyari kaso tinatamad akong magsulat. mahusay! (palakpakan!)

medyo (medyo lang) wala kasi akong ginagawa ngayon kaya nakahanap ng panahong magsulat. pero tungkol naman saan ang isusulat ko?

hmmm.... sawa na rin akong ma-ajit (kay GMA at sa mga alipores niya). dito naman sa opis, kung kelan magpapasko tsaka nagsidatingan ang mga ka-projekan. nag-uubos daw ng pera ang mga kliyente. e kung binibigay na lang ba nila sa kin yan e di masaya pa ko. kaso lang, hindi yon posible kaya kailangan kong magtiis at maghirap. sadness... huhuhu :s

sana lang e hindi ako OT-OT next week dahil "pseudo"xmas party (wala kaming totoong xmas party e) daw namin sa opis kasama ang mga dating managers (kiko at marlon). sana makasama ako. gastos nga lang na malufet. kashe naman! ang shallah ng gusto nilang chorva. eniweys, krismas naman. ayos na rin maging shallah paminsan-minsan.

speaking of krismas, 13 days na lang pala e pasko na. wala pa kong nabibili ni isang gift. wala pa ring pamasko si zyric na hindi pa rin marunong magmano hanggang ngayon. wokokok! di bale, i still have time para turuan siya. ang tanong lang e kung matututunan niya yon. puro kakulitan at kalokohan lang alam niya e. pero at least, naglalakad na siya ngayon. (palakpakan ulit!)

tatlo na nga pala inaanak ko, si JM, Jamie at Eanni Alexis (haba naman kasi neto onay!). tatlo na ang tataguan ko. wehehe! echos lang!

o zsazsazaturnnah, back to work muna aketch!

verum est

Your Birthdate: March 5

You have many talents, and you are great at sharing those talents with others. Most people would be jealous of your clever intellect, but you're just too likeable to elicit jealousy. Progressive and original, you're usually thinking up cutting edge ideas. Quick witted and fast thinking, you have difficulty finding new challenges. Your strength: Your superhuman brainpower Your weakness: Your susceptibility to boredom Your power color: Tangerine Your power symbol: Ace Your power month: May

What Does Your Birth Date Mean?