There's Treasure in Pagpupuyat

Ano daw?

Mwahaha!

Maganda itong artekel na"Intelligent People All Have One Thing In Common: They Stay Up Later Than You".

To sum-up:

"There's an electricity in the moon. A pulse, a magic, an energy. A bewitching entrancement unlike that of the sun...

It's when we fall in love - that passionate, all-consuming, purposeful love that always looks a little different in the light of day...

The night is for passion. It's for fanaticism, romance and trouble. It's when your most tender, authentic and suppressed sides come out to play under the nonjudgmental eyes of the stars. It's for all those things you could never dream of doing by day, under the watchful eyes of the sun."

May katuturan naman pala ang pagpupuyat ko kahit na minsan sa walang kwentang bagay lang #palusot. Choz! Parang gusto ko tuloy i-send ito sa dati kong teammate na nambalaj sa eyebags ko dahil nagwowork pa raw ako until wee hours (na hindi ko alam kung paano niya nalaman dahil hindi naman kami magkatrabaho - ISSUE!!!). Siya daw kasi ay morning person kaya maganda ang skin niya. Siya naaaaa!!! #bitterocampo hahaha! 

Pero syempre hindi ko na siya papatulan. Patawarin na lang natin siya for more love and peace.

CHAAAAARRRR!

*************************

Speaking of moon, fan na fan ako ng Sailor Moon nung bata pa ko (hanggang ngayon pa rin pala ehehehe!). Cute pati ng theme song niya. 

Naalala ko rin yan kasi napanood namin ni Sir Chef ang Miracle in Cell #7 kagabi at yung conflict ng story niya ay dahil sa Sailor Moon bag. Acheche! Maganda naman yung movie at hindi naman siya yung tipong iiyak ka lang the whole time. Maraming mga patawang moments at yung tipong ngingiti ka lang. But of course, bago ka paiyakin ng todo sa huli. Crayola fatale!!!

At sa tema pa rin ng Sailor Moon at bilang pagtatapos, hangkyut-kyut lang ni Pedro dito. (well, kahit ano namang gawin niya ay gwapo lang siya <3 char="" p="">

Bow <3 p="">

Red Carpet

Hindi ko maintindihan kung bakit ang media at mga pulitiko ay tinatratong parang red carpet ang pananamit at pagrampa bago ang SONA. Napa-insensitive lang ng mga taong nakukuha pang pumarada sa magagarang damit at ipakita ang ganitong kaprichuhan sa media habang majority sa mga Pilipino ang nabubuhay sa minimum wage.

Hindi ko talaga 'yan maaarok. Hindi na sila nahiya sa mga bumoto sa kanila.

BBB

Paborito kong linya ni Mike sa Breaking Bad:

Mike: We had a good thing, you stupid son of a bitch! We had Fring, we had a lab, we had everything we needed and it all ran like clockwork! You could have shut your mouth, cooked, and made as much money as you ever needed. It was perfect! But no! You just had to blow it up! You, and your pride and your ego! You just had to be the man! If you’d known your place, we’d all be fine right now!

Ang Problemo ko Sa UP

Talagang may problema ako UP ano?

wahahaha! of course echos lang ito.

UAAP Season na naman kasi, narinig ko sa balita. As usual, talo na naman ang UP sa basketball. #weshallneverexpect. Ang ironic lang na ang galing ng UP na mag-cheer (cheer dance? hehehe) pero never pang nanalo. Ni hindi man lang makapasok sa semis. Anyare?

Eh di waley! mwahaha!

Anyway, hindi naman yan yung totoong problema ko sa UP.

Noong isang araw kasi napanood ko sa ANC yung tungkol sa infestation ng mga coconut farms sa Southern Luzon. Nabother ako dun sa comment ng isang farm owner dahil hindi mapuksa yung mga peste eh naturingan pa naman daw na mga graduate ng UP yung mga nasa Philippine Coconut Authority aka PhilCoA (ayon sa website though, may ginagawa daw sila para ayusin ang issue na ito).

Ang sakit lang sa tenga at puso na marinig ang komento na 'yon - "graduate pa naman ng UP". Tinamaan ako in particular dahil naturingan akong graduate ng UP ay wala naman din akong kongkretong naibabalik pa na makabuluhan sa bansa ko bukod sa remittance. Masakit mapakinggan pero yan ang totoo - marami sa ating mga graduate ng UP ang hindi naman talaga naglalayong gayahin si Oble sa pagbibigay ng sarili sa bayan, rason kung bakit subsidized (at least noon) ang tuition fee sa unibersidad. Bakit? Halos lahat naman kasi ng estudyante, naghahangad na makapasok sa UP hindi para maglingkod kundi para sundan ang kani-kaniyang ambisyon na usually ay 2 bagay lang naman - makapag-abroad at makapagpayaman.

Well of course, may choice naman tayong gawin kung anuman ang gusto natin. May nababasa nga ako na status ng mga UP grad sa facebook, parang wala lang sa kanila na ipagpalit ang citizenship nila para lang hindi na kailangan ng visa sa pag-ikot sa buong mundo.

Yun nga lang, mahirap kasi kapag may nakakaligtaan kang responsibilidad. Madalas kasi sa hindi, nakakalimutan natin ang tagline ng UP - Honor and Excellence. Kaya nga nauna muna ang Honor bago ang Excellence ayon nga sa last lecture ni Mareng Winnie eh dahil mas dapat nating pahalagahan ang dangal bilang estudyante ng premier na unibersidad sa Pilipinas bago kagalingan (tinagalog ko alng hahaha). Basta panoorin niyo na lang yung vid. Mas maganda ang paliwanag ni Mareng Winnie tungkol sa bagay na yan.

Sagot sana kasi tayong mga graduate ng UP para matuunan at maresolba ang mga socially relevant issues sa sarili nating bayan. Ang dami nga nating pagyayabang tungkol sa UP. In fact, walang mapaglagyan ang pride natin bilang graduates. As in, minsan sobra na akala natin wala nang ibang magandang school kundi UP. Parang tama na ang school pride. Heller??? CHAR.

Kidding aside, nasaan nga ba tayo at ano nga bang ginagawa natin? noh?

At yan ang problema ko sa UP.


PS: Wala naman akong pinaparinggang mga partikular na tao. In fact, kasama talaga ako sa problemang ito ng UP. Nakakalungkot lang pag pinag-iisipan ko ang bagay na itey. #akonamadrama
PS: Mareng Winnie, wag mo nang hilahin ang mga paa ko ha? babalik din naman ako at "magbabalik"... Pramis. ;)

Survey says...

#akonawalangmagawa

Gloomy Friday

Got the news that Marlon Ilag passed away this morning. :(

Hindi naman kami close ni Marlon bilang nagresign siya nung dumating ako sa MB kaya di ko na siya na-experience maging boss. Ang alam ko lang magaling siyang kumanta lalo na nang 80s and 90s na love songs (buma-balladeer) dahil nagvideoke kami nung farewell niya tapos sinabihan niya ko na pang-sisiw yung buhok nung nagpakulay ako (sa stress sa paglipat sa PM! hahaha). Anyway, mayroon lang isang espesyal na encounter ako with Marlon nung bago pa kami magkita. Gusto ko lang isulat para hindi ko malimutan.

Nakareceive ako ng offer (call) from Karen para sa RA position. Ang salary na inoffer nila ay 17k which is 70% higher kumpara sa nakukuha ko sa Rebisco that time - that time na baby pa si Zyric at mahal ang gatas and all that jazz! So for me, game na ako dun. Choosy pa ba ako? Maganda naman din ang company at first time ko na mag-MR agency. So ayun, kinuha ko na agad yung offer syempre bilang ako naman ay atat talagang nilalang na mababa ang EQ. CHAR! So anyway, siguro mga 30 minutes after Karen's call, may tumawag sa 'kin ulit. Mukhang MB number pero iba yung last 3 digits. Si Marlon! Sinabihan niya ko na narinig niya yung usapan namin ni Karen at hindi naman daw fair kung 17k lang yung sweldo ko bilang hindi naman ako fresh grad. Tawaran ko raw ng 20k. Luckily, pumayag nga si Karen na taasan yung sweldo ko hooooraaaayyy!!!

Anyway, ang point ko lang naman ay I'd always remember that kind gesture from Marlon whom I barely know that time. Malaking bagay na for me ang 3k at bukod doon ay na-appreciate ko yung concern ni Marlon sa 'kin bilang siguro may pamilya kami parehas. Palagay ko nga rin pinush niya rin ang promotion ko to RE after 3 months sa MB dahil nakatulong ako 'dun sa isang questionnaire (parang yun yata ang dahilan... basta ganoon).

So ayan... I may not know Marlon fully but I'd always remember how he touched me, kahit sa simpleng paraan.

May you rest in peace Marlon Ilag. We'll pray for you and your family.

Es-Ka-Pe

Cue music: Pursuit of Happiness

Crush a bit, little bit, roll it up, take a hit...

Wait, i'm not high! Bawal drugs dito sa bansang ito...

CHAROT!

Pero gusto ko yang song na 'yan. Chill lang. Pero ayun nga, pang-adik yung lyrics wahahaha

I'm on the pursuit of happiness and I know
Everything that shines ain't always gonna be gold
Hey, I'll be fine once I get it, I'll be good

So yan lang yung moda ko ngayon as of this moment (in time...) ES-KA-PE (Dory in Finding Nemo) --> me and my escapist self ;)

Feeling overwhelmed lang ako ng mga bagay-bagay sa buhay at wala lang ako sa mood na harapin silang lahat. But of course alam ko namang walang masosolve sa paghayahay.

Pero gusto ko lang maging hayahay ngayon.

Or siguro kasi malapit lang akong magkaroon kaya ako nagmomoda. Good job hormones!!!

Pordat, tsaka ko na lang isusulat yung ibang entries na gusto kong isulat.

Huh?

Basta yun na yon.

Mwahahahahahaha!

Bow.



PS:

Tagal kong di nakapag-udpate bilang nagbakasyon na sila Zyric and Shen dito for 3 weeks. Masaya naman syempre at super miss ko na yung mga kiddos ngayon. Pumasok na sila sa school kahapon. Si Shen umuwi rin agad bilang ngumawa lang siya sa school kahapon. Pang-FAMAS daw ang acting. Good job Shen!!! hehehehehe! So try na lang daw nilang pumunta sa school hanggang pumayag siyang magpa-iwan. Well, syempre dahil hindi na rin mababawi yung down payment sa teacher wehehehehehe!!!

Why I love Her and Breaking Bad

Why do I love Her and Breaking Bad?

One Word = Chemistry

It's because all elements of these shows mix very well together, consequently showing tight/unified/class S masterpieces. They have the perfect combination of unique plot + superb acting of the whole cast + intelligent/witty dialogues + bare human emotions + appropriate and engaging scoring  + superb and exceptional visuals.

They're the kind of great shows that everything in them is just great so you couldn't really pinpoint what made them brilliant. May mga palabas kasi na masasabing maganda dahil sa superior visual effects/cinematography/editing (hal. The Avatar, Gravity, 300, Sin City, Requiem for a Dream, Pacific Rim, The Grand Budapest Hotel, Amelie), pwede rin dahil sa buwis buhay acting (hal The Fighter, Monster's Ball, Lincoln, Monster), or kakaibang story-telling tulad ng non-linear chenes ni Quentin Taratino sa Reservoir Dogs at Pulp Fiction or stunts na di mo malaman kung paano shinoot (hal Premium Rush, Fast Five) or dialogues (Before Sunrise/Sunset/Midnight, Juno, etc) or musical scoring (hal Drive,  Pitch Perfect, 500 Days of Summer) at syempre yung istorya mismo (hal Sixth Sense, The Pianist, Eternal Sunshine of the Spotless Mind, The Notebook).

Pero sa Her and Breaking Bad, sobrang maganda lahat at nagco-complement with each other kaya winner sila:

• Her: Futuristic ang setting (lahat inuutos mo na lang sa OS tapos yung trabaho ng main character ay tagasulat or rather imbento ng mga mensahe sa mga tao) pero nagpakita ng makatotohanang istorya tungkol sa pagmamahal sa iba-ibang stages nito: pagpasok sa relasyon, kasagsagan ng kagandahan ng relasyon, awayan portions at eventually... break-up). Syempre napakita ito sa lahat ng aspeto ng pelikula - magaling na acting ng main actor (Joaquin Phoenix), creative production design (costumes, color schemes ng rooms), editing ng mga flashback at "present" na panahon, cinematography, shadowing efek-efek, dialogues na natural lang (kahit pati si Scarjo, parang totoong tao lang din talaga), kakaibang mga karakters pero alam mong nag-eexist pa rin sila sa totoong buhay (ie si ate na may nunal) at swabeng shifts ng moods mula seryoso papuntang malungkot papuntang nakakatawa (yung drawing ng echos sa kili-kili) papuntang malungkot ulit papuntang mapagpalayang tema sa tulong na rin ng pasok sa banga na soundtrack. Lahat ng elementong nabanggit, mararamdaman mo yung kalungkutan ng pelikula pero at the same time yung dulot nitong positive na pagtingin di lang sa relasyon kundi pati sa pagtupad sa iyong mga pangarap at buhay in general. 

• Breaking Bad: Isang buwan naming pinanood ang 5 seasons ng Breaking Bad and feeling ko, during that time, kasama akong nabuhay sa mundo nila Walter White at Jesse Pinkman. Yung parang natural na lang na sabihin mo ang "Yo Mr. White!", "Magnets B*tch!*, "Don Elaurio" at "Rapido muchachos!". Tapos yung gusto mong makarinig lang ng espanyol na usapan o kaya kumain ng Mexican food. Ilang beses ba naman kaming nalungkot nung namatay yung mga characters at nung na-heartbreak si Jesse ng ilang beses, muntik ring inatake sa puso sa mga umaatikabong portions, natuwa sa mga chemistry lessons ni WW (tulad nang kung papaano ang tamang paggamit ng acid sa pagdispose ng dead body eeewww), nakitawa sa mga kalokohan nila nila skinny Pete, natuwa sa mga music videos tulad ng Heisenberg Song, Crystal Blue Persuasion at Wendy at iba pang songs, naawa ng maraming beses sa mga api at nagalit rin nang husto sa mga kontrabida. Yung nakita mo yung flawless na transformation ni Walter White mula sa goody-goody husband, father at high school teacher na naghangan lang na tustusan ang panggamot sa cancer at pambuhay sana sa pamilya niya kapag wala na siya papuntang king pin ng meth. At lahat yan ay hindi kumpleto kung hindi alien ang performance ni Bryan Cranston (WW) at Aaron Paul (Jesse). Sabi nga, dapat mamamatay na si Pinkman sa season 1 kaya lang nung nakita ng director na maganda ang chemistry ng 2 aktor, binuhay nila si Pinkman hanggang season 5. Well, actually, buong cast naman talaga ay wagi - Best Ensemble nga, talo pa ang Game of Thrones eh - sila Skylar, Walter Jr, Mike, Hank, Saul, Gomez, best villain ever na si Gus, friends ni Jesse na sabog lang, lahat sila. Bukod pa dyan, tumatak din ang isang importanteng lesson sa kin (di ko na sabihin yung background kwento - spoiler!): 
  
   
• Breaking Bad pa rin: Isa rin sa paborito kong aspeto ng BB na feeling ko ay yung mga POV shots niya. Buti na lang may nagcompile ng videos (ditey) kasi ang galing talaga ng BB sa aspeto na yan. Sabi ko nga sa isa kong entry, para siyang POV shots ng Trainspotting pero on a higher level. Kung tutuusin nga, mahal ang paggawa ng isang episode ng BB dahil mabusisi ang production design at editing tapos pinag-iisipan talaga ng bongga ang script. On another note, gusto ko rin pala na wala masyadong murahan portion sa BB. Kahit yung malapit ng magpatayan and all, walang mura masyado. May mga palabas kasi na puro F word na lang yung sinasabi, di mo na naintindihan istorya wahaha! hhhhmmm... marami pa kong gusto kaya lang di matatapos ang entry na ito kung iisipin ko silang lahat wahahaha! Anyway, to sum-up (summary na naman?), naipalabas ng Breaking Bad ang kakaibang istorya ng isang normal na tao na naghangad ng mas malaki para sa sarili niya (at pamilya pa rin in the end dahil iniwan niya pa rin yung kita niya para kay Walter Jr) sa isang very engaging at creative na paraan.
•  Side echos, feeling ko medyo related sa Reservoir Dogs yung mga "makulay" na pangalan nila. paborito ko si Mr. Pink. Pero syempre, feeling ko lang yan :P
• 
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  

O siya, may training na. Tama na ang kabulastugang ito ehehehe!

Bukas ulit ^_^

Last Week

wala akong maisip na title... boinks!

Heniwey, gusto ko lang naman isulat na yung mga pinaggagawa at natutunan ko last week sa mga napanood, LG at pagkausap ng mga tao. Random echozeseses:

• iLight (March 30): Nag-eenjoy pa rin naman kami magdate ni Benjie. Ayeeeee! 8th Wedding Anniv namin bukas. Anyare? Nyahaha!
• LG, Marriage & Relationship with God: Speaking of wedding anniv, nabanggit ni Bausi sa LG nung Wednesday na relationship ng mag-asawa ay parang relationship din with God. The more you spend time together, the more you know each other and hence the more you develop and build love, trust and faith. Iniisip ko pa rin kung anong nangyari sa 'kin 10 years ago - kung paano ako naging agnostic. Paano nga ba pumasok sa kokote ko yung mga pinag-iisip ko about free will? di ko na maalala kung ano talaga yung nagtrigger. Sabi nga ni Leonard Shelby sa Memento (which I watched last week din): Memory can change the shape of a room; it can change the color of a car. And memories can be distorted. They're just an interpretation, they're not a record, and they're irrelevant if you have the facts. 
• Free Will: So tungkol sa free will, nagbabasa pa rin ako ng mga kaechusan lalo na from Christian Apologetics para more on philosophical churva. Malapit ko na actually matapos yung Imitation of Christ. Masyado siyang pang-monghe pero may sense naman - about leaving worldly things and focusing on your spiritual journey with God by uber sincere humility, service, and communion. Anyway, napagtanto ko na may limited freedom tayo. The only thing siguro na nahihirapan ako ay yung ultimate submission kay God without any question. Honestly, I've been trying hard and if only I could remove that skeptic chip in my brain through surgery, ginawa ko na siguro. So I think, as of now, I'm still agnostic-trying-to-go-back-to-the-Christian-church bilang ang gusto ko naman talaga sa buhay ay common good.
• Speaking of philosophical churvas and common good efek-efek: nakausap ko din si kuya noy last week. he's trying to "organize" something ditey so tumutulong kami ni benjie. for now, magbuild lang muna daw kami ng network with kahit anong orgs. Sa cultural chenes ako na-assign, which I lily-lily love. Gusto ko nga i-assist si "Ruffa Mae" sa pagrevive ng kaniyang karir bilang painter. Baka pwedeng magpaturo char. Anyway, na-touch namin ang usapin ng religion habang nag-uusap. Well, heller naman, yung profile ni kuya noy mukha naman talagang di nagsisimba (bukod sa TNL siya at ayon sa batas ng TNL ang lalaki ay hindi nagsisimba) or religious. So, di ko na maalala kung paano napunta ang usapan namin don (memory gap again) sa kung papaano siya naging methodist pero he ended up telling the story of his childhood kung paano siya naging atheist. (sabi na eh! hahaha) interesting yung family-angle ng story niya - pioneer born again sila pero bilang lahat sila sa pamilya, graduate ng Diliman, pamilya sila ng nerd at mapag-isip. so anyway, ang nagtrigger para maging atheist si kuya noy ay yung prob with his father (rip) na may pagkawalter-white ang peg - yung alam niya na malaki ang potensyal niya pero because of situations na di maiiwasan, piniling kunin ang propesyon na hindi naman talaga gusto and bound na sa pamilya. So to escape from that issue, naging alcoholic siya. kaya lang, kapag nakainom, nagiging abusive siya to the point na apektado na buong pamilya. hihiwalayan na sana ng nanay niya yung tatay kaya lang pinigilan daw ng pastor nila dahil yung daw ang "will ni God". So boom! Pagdating sa UP, naghanap siya ng group na may belief na paniniwalaan niya talaga na ayoko ng isulat ditey dahil alam niyo na... so anyway, habang kinukwento niya yung echos niya sa UP, nagdiscuss siya ng mga philophical constructs at mga theories. wow. ngayon lang ako ulit nakausap ng tao tungkol sa hardcore philosophy. wohoho! nakaka-refresh! 
• Family: Pero kung mapapansin niyo, yung issue ni Kuya Noy ay nagmula pa rin sa family. and having watched Blood Brother & Requiem for A Dream last weekend, napagtanto ko na lahat naman tayo ay natural na naghahangad ng pamilya at mga tao na tatanggap at magmamahal sa 'tin. Sino nga ba ang gustong mag-isa? For sure kahit yung mga introvert, pag usapin ng pamilya o mga taong malapit sa kanila, lalambot pa rin ang puso nila. At feeling ko lahat tayo, to some extent, ang mga issues natin ay nagmumula sa ating pagkabata. (Sana makapag-aral pa ko ng psychology to explore this. Well, pwede naman akong magbasa any moching ika nga ni Berto)
• PS: Gusto ko ang Blood Brother dahil bukod sa imba na cinematography, editing at score, hindi siya preachy and all. nagfocus lang talaga siya sa love, in general. Lalo na yung love na walang kapalit, na ibibigay mo sa kahit hindi mo naman talaga kaano-ano. Hindi ko na isusulat yung mga detalye ditey. Mas maganda kung mapanood niyo :) 
• PS PS: Speaking of panonood, kailangan kong isulat yung pending entry ko about "Her" and "Breaking Bad". Bukas na siguro :D 2. Gusto ko ring magsulat tungkol sa malaking impluwensiya ng anime sa 'kin. pag may toym. 3. Gusto kong manood ng 2Cellos sa May! Pero syempre dapat unahin ang mga kiddos. Excited na kong dumating sila :)

Ayan, yung mga current na tumatakbo sa utak ko nagyon. Pasensya na sa kaguluhan. 

Chaaaar!

Atticus

Finished reading To Kill a Mockingbird @ 1am kanina. Onggondolong. Yung mapapa-aaaaaaayyyy ka sa huli. Feel-good-na-malalalim-na-nakakatuwa-na-nakakahumble. Anyway, di ko na siguro kailangang idetalye kung bakit siya maganda dahil for sure ilang milyon na ang gumawa ng papel tungkol sa classic na librong ito. Sana lang, dumami ang mga taong tulad ni Atticus sa world.

Char.

Ito na lang favorite quotes ko from the book (mostly dialogues ni Atticus, syempot):

• “You never really understand a person until you consider things from his point of view... Until you climb inside of his skin and walk around in it.” 

• “I wanted you to see what real courage is, instead of getting the idea that courage is a man with a gun in his hand. It's when you know you're licked before you begin, but you begin anyway and see it through no matter what. 

• “They're certainly entitled to think that, and they're entitled to full respect for their opinions... but before I can live with other folks I've got to live with myself. The one thing that doesn't abide by majority rule is a person's conscience.” 

• “Atticus said to Jem one day, "I’d rather you shot at tin cans in the backyard, but I know you’ll go after birds. Shoot all the blue jays you want, if you can hit ‘em, but remember it’s a sin to kill a mockingbird." That was the only time I ever heard Atticus say it was a sin to do something, and I asked Miss Maudie about it. "Your father’s right," she said. "Mockingbirds don’t do one thing except make music for us to enjoy. They don’t eat up people’s gardens, don’t nest in corn cribs, they don’t do one thing but sing their hearts out for us. That’s why it’s a sin to kill a mockingbird.” 

• “Atticus, he was real nice." "Most people are, Scout, when you finally see them.” 

• “It was times like these when I thought my father, who hated guns and had never been to any wars, was the bravest man who ever lived.” 

• “People in their right minds never take pride in their talents.” 

• “As you grow older, you'll see white men cheat black men every day of your life, but let me tell you something and don't you forget it - whenever a white man does that to a black man, no matter who he is, how rich he is, or how fine a family he comes from, he is trash.” 

• “Simply because we were licked a hundred years before we started is no reason for us not to try to win.” 

• “You can choose your friends but you sho' can't choose your family, an' they're still kin to you no matter whether you acknowledge 'em or not, and it makes you look right silly when you don't.” 

• “It’s never an insult to be called what somebody thinks is a bad name. It just shows you how poor that person is, it doesn’t hurt you.” 

• “There are just some kind of men…who’re so busy worrying about the next world they’ve never learned to live in this one.”

Lastly, maipasok ko lang ang love choba from Harper Lee's "Love -- In Other Words":

Love purifies. Suffering never purified anybody; suffering merely intensifies the self-directed drives within us. Any act of love, however--no matter how small--lessens anxiety's grip. gives us a taste of tomorrow, and eases the yoke of our fears. Love, unlike virtue, is not its own reward. The reward of love is peace of mind, and peace of mind is the end of man's desiring.

RDj

In line with breaking bad year, gusto kong achibin ang peg na ito ni RDj (kung hindi man maachib si RDj - in my dreams!!!).

Btw, ngayon ko lang nalaman na BK ang dahilan sa pag-quit niya sa drugs. 

Wala lang.

ahihihihihihi

Pang Ms Universe ala RR

Thanks for the heart-warming ala Olaf reminder Lupita Nyong'O!

Winner na mga kaechosan tungkol sa pakikipagrelasyon

Paminsan, may mga bagay na may sense naman akong nababasa sa FB tulad ng mga status na ganito ni July Bernardo patungkol sa pagiging single:

"Bakit nga ba ako single? 

People get surprised, sometimes amused, whenever they learn that I haven't committed just yet. 

Yet, is it too surprising to be sure before one commits? Nakakagulat bang mag siguro na ang relasyon ay totoong tatagal? Is it 'abnormal' to make sure that a commitment will last forever, that a relationship will see a ripe, old age?

 Kaya naman huwag padadala sa mga pambobola. At kapag magko-commit, siguraduhing panindigan. 'Yung aabot hanggang edad ng pagka-ulyanin, pagkulubot ng balat, at pagrupok ng buto.

Cunning words unsustained by actions are just but a fleeting breath that dissipate in hot air, a zealot's tongue, sharper than a dagger, ready to pierce one's heart.
Tulad nga ng status ni Noel, "I'd never fully trust the words from a lover's mouth again."

I watched you lose interest in someone you said you’d love till the end of time. From that moment on I realized I’d never fully trust the words from a lover’s mouth again."

Chorva

Bentang-benta sa 'kin itong strip ba itey ni manix! Hardcore!!!

Bakit nga ba?

Mainit ngayon yung balita sa Ukraine sa mga bagay na sa palagay ko ay dala primarya ng hindi pagkakaunawaan. Nakakabother, nakakadisturb na may mga kailangang magbuwis ng buhay dahil sa pulitika. 

Sayang ang buhay.

Pero di ba simple lang dapat ang mga bagay? Bakit ba hindi na lang natin pasimplehin? Bakit ang hirap intindihin ng kapwa natin? Bakit may mga taong sadyang mapagsamantala? Bakit may mga taong kayang pumatay ng kapwa niya? Bakit kailangan pang magkagulo? Bakit di na lang tayo magkasundo lahat?

*stress much*

Ang dami kong tanong noh?

hay...

Random kyeme 2014.1

Tagal ko na pinag-iisipan kung anong gagawin ko sa bday ko. Saan kakain and all that jazz pero hanggang ngayon wala pa rin ako mapagdesisyunan (as if sobrang malapit na hahaha). Heniwey, wala naman talaga kong gustong gawin. dinner-dinner-an lang with friends and sir chief, as usual, so hindi ko na siya dapat isipin... Ano daw?

Wahaha!

***

Nasa hospital pala si lola. Medyo ok na siya at least may mga gamot na and inaalagaan naman siya. Di ko nga lang alam kung matatawa ako or maiinis or ewan ko sa dahilan ng aksidente nya. May senior citizens' party kasi sa baranggay namin. Nagpalaro sila ng pabitin. Ano namang klase yon??? Eh ayun nagkagulo yung matatatanda sa pabitin at nadaganan si lola. Nabali ang balakang. Aiyoh! Pwede daw di operahan si lola kasi medyo delikado yung mataas na bo niya kaya lang di na siya makakalakad. Wheelchair na lang. Hay. Gusto ko pa naman ipasyal pa si lola. Oh well, loyf. Basta maging ok na siya. 

Naalala ko pala yung lola sa magnifico. Nahulog dahil kinuha ang saranggola sa bubong ng bahay. Di na ko mag-j-jaywalk.

***

Ang daming kaganapan this year. Mukhang uuwi na yata si villa sa pinas. Si genie manganganak na. Yung isa ko ring kapatid manganganak. Mag-30 na ko. Shocks 30! (Eh ano naman? Whaha). At sa nakaraang 2 months. Dami ko ring travel for work. Hay...

 Sana ok naman ang karir this year. Kalungkot lang yung nagresign agad si bossing. Hay ewan. Bahala na muna si batman (sorry bruce).

*** 

Natapos ko ang The Rosie Project in a week! Woohooo! Kakatuwa siya. Story ng nerd na na-inlababo. Mukha kong shunga na tumatawa mag-isa sa bus habang nagbabasa. Kebs. Mwahahaha! Si tom hanks pala ang naiisip kong actor if ever na gawin siyang movie at ngayon, narealize ko na gusto ko pala si tom hanks. Isama na rin si hugh grant. (Anong koneksyon? Dont know leh hahaha)so bet ko sila kasama nila robert downey, joseph gl, johnny depp, ewan mcgregor, mark ruffalo, michael fassbender, christian bale, james franco... At ely buendia. Huh?

BOOM!

Yung Cloud Atlas naman ay natapos ko rin last week and love ko rin siya (thanks ulit pamy). May mga major changes pala na ginawa sa movie. Well, actually sa sonmi story mostly at syempre mas maganda yung book as usual hehe! At magaling ang style niya. 6 different chapters sa iba-ibang panahon pero magkakatugma. Ang galing ng paggamit ng wika nung writer. Di naman nakakapagtaka na required reading siya ngayon sa brit lit classes. At syempre, bet ko yung mga philosophical choba. Feelingera lang. Wehehe!

Next... How To Kill a Mockingbird, Imitation of Christ, Killing Jesus, The Unbearable Lightness of Being and hopefully, ravi Zacharias' books to answer my questions. Of course nagsesearch pa rin ako pero di ganun ka-"fired up". Kailangang isulat lahat ng questions. May notebook na ako. Ako na lang hinihintay ;)

***

Ritual namin ni benjie ngayon ang panonood ng mga popular and underrated movies. Kakaadik magbrowse sa Taste of Cinema eh. Kakapanood lang namin ng Trainspotting nung isang gabi. Bukod sa love ko si ewan eh ibang klase talaga ang cinematography at editing ng movie na yan. Patok syempre yung pag-mock sa "normal" life (choose life in Scottish accent). Narerelate ko sa kaniya yung Breaking Bad. Yung mga POV shots ng BB pala ay hawig sa Trainspotting pero higher level. Syempre dapat may isang entry ako about BB. Sa ibang panahon na lang. Ang hirap magpindot sa phone hehe! Pero ngayon, trip na trip ko itong playlist na itey sa Spotify. Gusto kong ihug yung nagcompile ng playlist na ito. Char.

O zsazsa, magdodownload muna ko ng movies. 

Peace out yo!!! \m/

Bye 2013; Heller 2014!

Aloha milkyway!!!

Tagal ko na naman di nakapost ng chever. Busy-busyhan at usual. At lahat nung gusto kong isulat ay nakalimutan ko na.

*bravo*

heniweys, bilang tradisyon, ito na lang ang recap ng 2013 at mga bagong echos sa 2014.

2013, grabe lang yung mga pagbabagong naganap sa taong ito. I think sa lahat in general - ie, nagpalit ng pope, super laking pork scandal sa pinas, etc. Sa akin, personally, na-overwhelm din ako sa daming ups and downs sa mga nangyari sa pamilya, friends at karir.Ito yung list, sa pagkakaalala ko :D

- January: nagpunta ako sa wedding nila Grace and Jed. Nakita ko muli yung dati kong churchmates. Hindi na ko masyadong nakachika pero masaya akong nakita ko sila, si Anmarie particularly, after a decade :)

- February: First time sumali ni Zyric sa Math Quizbee and almost got a place. Sobrang proud nanay moment syempre, hindi man siya nanalo eh natutuwa ako na natural sa kaniya mag-seek ng excellence sa schoool kahit hindi namin pinupush ni Benjie :) Had a chance to see Japanese echos sa Orchard din


- March: 29th Birthday! ahehe! celebrated it with family and friends sa pinas pero syempot had some echos din sa SG :) Jollibee opened its first store in SG din! Hooray for chickenjoy! Sana lang ay magkaroon na sila ng palabok at peach mango pie soooooon! :D



- April: Graduation ni Benjie!!! Yeeeeey! Grabe sobrang tagal naming hinintay 'to. Finally!!! *tearsofjoy* Nagpunta kami sa Laiya for celebration. Gondo mag-snorkelling ^_^ Nag-1 year din pala ko sa Ipsos this month acheche!


- May: 2013 Senatorial Elections. Campaigned for Teddy C pero hindi siya nanalo. Kahit si Gordon, hindi pa rin makapasok! Ipasok si Dick!!! :D Nga pala, this month, namatay si Eddie Romero. Na-meet ko siya once sa episode ng Real Stories re National Artists, ito yung paborito kong episode. Kaka-starstruck!

- June: Dumating na si Benjie sa SG yooohoooo!!! Nagkaroon ng haze though at after non ay kumanta ako sa aking first ever gig at band (Jennifours). Check ang bucket list! :) Work related, end month ni Anita sa Ipsos at si Ate Char na ang boss ko! Char!


- July: Naghiwalay na ang balerkey. Iba-iba na rin kasi kami ng lugar ng trabaho di tulad ng dati na nasa 50 Scotts lang kami lahat. Si Juni lumipat na sa Toluna, si Michael sa isang pharma, si Pamy naman, ang aming honorary housemate ay nasa Raffles Place na banda, Incite. Si Berto na lang ang natitira sa WPP hehe! Ako naman, syempre kasama ko na si Benjie. yung napili naming lugar ay sa Bukit panjang-jang-jang with ex-churchmates. Tapos nagpunta rin pala kami sa month na ito kila Tere. Ok naman si Drich at Benjie. Uminom kami doon syempre at voila! buntis si tere for the second time! ahihihihi :D


- August: Watched E-heads for the first time!!! \m/ Nagkawork na rin si Benjie tapos Zyric turned 7 years old! Wohoho! Bday din pala ni Mommy 'to.



- September: Last month ni Carine sa Ipsos. Ahuhu! Pumalit si Pinaki. Nagkasakit naman si Bayang this time though. 1 month siyang naconfine sa hospital. May bumara daw sa utak. Buti naman at nadaan sa gamot. ahahay! Happy kami na magaling na siya pero ang downside nito ay kami ang nagbabayad ng bills hanggang mid-this year pa. har har har! pero ayun, ganun talaga. Sabi nga ni Donald Margolis sa Breaking Bad (patungkol sa pamilya), "You can't give up on them. Never." Drama... on another note, nameet din namin sila Kuya Noy (na imeemeet ko mamaya hahaha), Pastor June, Van, at sila Ate Liz ulit. May planong mag-organize ng something pero walang natuloy ahehehe! Ayos! Heniwey, another impt chenes, 2nd and last gig naman ng J4. bow.

- October: 27th Bday ni Benjie. Happy celebration naman with couple friends Tere and Drich, Ipsos, Balerkey, TNS, ang Timothy. Ang dami ring nagcelebrate ng buwang ito at ginawa namin ang Umbrella dance kila Teena wahahaha! Napunta rin pala kami sa Hello Kitty Land with Tere and family :) Kulit ni Faye! ahehehehe! at panghuli sa buwan na ito, 2nd bday ni Shen-Shen. Di kami nakauwi though dahil nga sa dami ng gastos pero binigyan na lang namin siya ng piano hehehe!



- November: Nagkasakuna sa Pinas dahil kay Yolanda. Naging busy kami sa fund-raising sa office. First time na nag-kaisa ang mga pinoy sa office for one purpose. Ang galing! This time though, i think na-iistress ako ng todo sa bagong director ng grupo kay nakikipag-usap na ako sa Toluna. I resigned this month din.



- December: Stress drilon sa GSK presentations, nagtrabaho pa ko hanggang Dec 24 anez! Pumanaw yung natitirang kapatid ni Daddy na si Tito Benny. Hindi man kami ganoon ka-close eh malungkot pa rin. Wala na kasing natitirang buhay na kapatid si Daddy. layp. Anyway, nashock din kami sa buwang ito dahil nalaman naming 8-month buntis si Karen tapos after a week na nalaman namin ay nanganak na siya! nyahahahaha! nakauwi naman kami sa pinas para magpasko. actually, lumipad kami nung pasko mismo hehehe! miss ko na ang mga bata har har har



Maiba lang, notable chenes for this year para sa 'kin:
Fave artists this year: Daft Punk, Arctic Monkeys, Alt J, Up Dharma Down, Imago
Books read: The Adventures of Huckelberry Finn, The Westing Games, Silver Linings Playbook, Bloodline
Fave Movies: Trance, Warm Bodies, Cloud Atlas, Lincoln, Hunger Games Catching Fire, Before Midnight, Frozen, World War Z, Monsters Inc, Cloudy with a Chance of Meatballs Part 2, Despicable Me Part 2, The Conjuring, Way Way Back, etc
TV Series: GOT Red Wedding, Breaking Bad (susulat ako ng entry dito dapaaaat!!! :D)

oh 2014 naman! ngayong bagong taon, ang tema ko ay Go For Gold, hindi lang sa karir or financial chenes, kundi sa lahat ng dimensyon ng buhay - spiritual, physical, mental, emotional and all that jazz. Panahon na rin siguro para pagbigyan at mahalin ko naman ang aking self (char). Hopefully, with this new journey sa Toluna, support from family and friends ay maisakatuparan ko ang mga kaechosan ko sa layp.


Actually, nandito ko sa HK at namamasyal, nagmumuni-muni rin habang nagtraitraining. Hopefully, maganda naman ang 2014 for everyone :)

sobrang dami ko pang ibang pictures sa Fb ahaha!

heniwey, masabi ko lang, not that I'm gonna "break bad" like Walter White, but I just feel that... it's my time.

Let's DOH it! ^_^Y

random thoughts post-yolanda

ang seryoso ng title ng entry na ito ano? antok na kasi ako. gusto ko lang isulat kung anuman ang maisip ko para di na naman matengga

noh?

noh?

noh?

So ito yung mga pache-pache ko lang naiisip tungkol sa mga nangyari sa pinas noong dumaan ang stronger typhoon to land, ever gotesco:

• *update*: Ito yung unang-unang point na nakalimutan kong isulat wahahaha! anyway, gusto ko lang sabihin na pruweba ang yolanda na seryosong problema na ang climate change. Idagdag pa ngayong taon ang sobrang babang temperatura sa canada at america, pati na rin paglamig sa South East Asia. Anyareeeeeee??? sana lang eh may mabago pa para maibsan ang kondisyon nating ito. har har har
• Hindi mo mababayaran ang bagyo para maisalba ang buhay mo. Sa panohon ng natural na kalamidad, walang silbi ang pera. Kahit ilang bilyon pa yan, kung binaha ka, hinangin, o natrap kung saanman, lahat yon pati buhay mo ay mawawala lang ng bula sa oras na tamaan ka ng kalamidad. Lesson: Wag igugugol ang buhay sa pagpaparami ng pera. Pagyamanin ang sarili sa ibang mga aspeto - mental, sosyal, at ispiritwal na matatangay mo hanggang sa huli. Choz.
• May tendency ang mga pinoy na isipin na ang universe (yes, hindi man lang solar system) ay umiikot sa atin ano? Yung pinoy pride kasi natin nagkalat kung saan, kahit sa mga hindi tamang lugar. Naalala ko tuloy yung isang friend ko sa FB: "Really now, slapping the logo of a news organization on a comment left by some rando. And devastation and death is a privilege. Ooookay. Sometimes it's really apparent that the proud to be Pinoy crowd is collectively missing a chromosome." wahaha! Well, di ko naman sinasabing maling maging proud, in fact, coping mechanism natin talaga yan eh - lalo na kapag ofw ka at inaapi ang lahi mo sa bansang pinagtratrabahuhan mo. Ang akin lang siguro, ilagay natin sa tamang lugar dahil hindi naman mabubuhay ang mga namatay na dahil kay Yolanda sa pamamagitan ng pagmamayabang. at wag nating kalimutang hindi lang mga pinoy ang tao sa universe ano?
• Sobrang dami ng balita, hindi mo na alam kung ano ang totoo. Yung mainstream media, grabe makasensationalize, of course dahil sa ratings. Wala ng pakundangan kung magpost man ng mga videos or photos ng mga patay which is just really not ethical. Marami pa sa mga media practioners eh kilala mong taga-UP. Mga hindi ba kayo nagsipag-comm190 ha? *galet* Tapos yung mga tao naman sa social media, share ng share ng kung anu-ano nang hindi man lang vineverify ang source. React agad ng negative. mura dito, mura doon. grabe ngayon lang ako nakatanggap ng sobrang negative energy sa aking fb newsfeed dahil sa lahat ng galit na post. Well, oo nakakadisappoint naman talaga ang gobyerno, pero bago magmura o magpost ng anuman, isipin muna kung makabuluhan o may maitutulong. Nagcre-create lang tayo ng unnecessary stress sa mga buhay natin. para tayong mga sira lahat. 
• Heniwey, sana naman eh magkaroon na ng sistema sa pre and post disaster operations na i-cascade nationally ano? Di pa ba tayo nagsasawa na react lang tayo ng react sa kalamidad. Parang kulang talaga sa preparasyon eh. Sana diyan na lang igugugol ang pork money.
• At syempre feeling expert ako ano? yan din yung napansin ko sa social media lately. Biglang lahat ng mga pinoy experts. libo-libong kung anu-anong opinyon yung nababasa ko - kesyo dapat ganito, dapat ganyan, blah blah blah. Aba, kung lahat pala tayo expert eh bakit ang hirap pa rin ng bansa natin ano? eh puro kasi tayo expert sa kuda. Pag aksyunan portion na eh turuan na at kung anu-anong sh*t na pag-eexcuse na. Anyare? Eh di wala. 3rd world country pa rin tayo at nagbabadya na magkaroon ng another Marcos na presidente.
• A F R A I D Y   A G U I L A R
• Light naman tayo. So nagkaroon kami ng Bayanihan donation drive sa office at nakakatuwa yung response ng mga tao. yung ramdam mo na taos sa puso talaga nila yung pagbibigay at hindi lang napilitan. Yung mga kinakainisan kong tao, nakatrabaho ko man o hindi, eh nagsipagbigay lahat. parang sila pa nga yung pinaka-generous. pordat nagpapakabait na ko sa kanila wahaha! masama talagang maging judgmental kasi. yan din yung kailnagan kong ayusin na attitude. Heniwey, ngayon lang nagkaroon ng collective action talaga ang mga pinoy sa office din kaya nakakatuwa. lahat ng tao nagbigay ng mga ideya at kontribusyon sa ilang araw na preparasyon. buti hindi na-dedmadela ang aking email para sa initiative na ito at nakiisa ang lahat. So masasabi kong successful ang event na ito hindi lang dahil marami kaming nalikom na pera kundi sa mas mataas na antas pa - commaraderie, positive spirit, compassion, etc. Naway marami kaming matulungan sa Samar at Palawan. Speaking of donations, kailangan ko pa palang ayusin yung ilang bagay mamaya. wahaha! Karir na ito! 
• Tungkol sa event, kakatuwa rin kasi 2 yung nagsabi sa akin na pwede akong maging presidente ng pilipinas na talagang pangarap ko 2 decades ago. WHATIFFF??? 
• ISANG MALAKING TSARLOT NA ITO KAYA MATUTULOG NA KO! 

Mwahahahahahahaha!

Good morning :)

Walang kamatayang pork

*Late upload*

Matagal na pala kong di nakapagsulat ng may kinalaman sa pulitika (define matagal? Not in the past 3 months? :D) so here yah go... My thoughts on pork barrel:

Lahat naman (ng mga hindi pulitiko o at least hindi kaanak ng pulitiko) ay pabor para sa pag-scrap ng pork. Wala ng karagdagang argumento pang kailangan para ijustify ang pagtanggal dito. Tignan niyo na lang pictures ng lifestyle ng mga napoles or your local politicians for that matter para sa instant na pagtaas ng inyong blood pressure di ba? Kamusta yon? Pure evil lang talaga. 

Bow.

Pero ang tanong ko diyan, bukod sa panawagan na yan, may kongkreto na ba tayong plano kung saan mapupunta yung nakalaang budget sa pork? Mantakin ninyo ang daming pera non!!! So how? Don't think the president has addressed this already. Well sabi niya tatanggalin na raw at nakulong na si "MA'AM" (ma'am daw eh! Wow!) Janet. Pero anyare na? He could have addressed this issue in detail during his press release 2 weeks ago but no... Nag-self defense lang siya. At syempre ang ginamit na pera sa pagbayad ng pinang-ere ng self-defense speech? Pera ng taong bayan! Tenen!!! Heniwey, di naman ako anti-Aquino. Nakakaasar lang dahil puro siya self-defense these days.

*recent chenes*

So naideklara na pala ng Supreme Court na illegal ang pork barrel... AFTER SO MANY YEARS??? BAKEEET? Divams? Kung hindi pa dahil dyan sa issue ni Napoles eh di go lang ng go mga tongresman at senador sa pangungurakot ano? So sa susunod na eleksyon, sana di na tumakbo yung mga gusto lang gawing negosyo ang supposedly na paglilingkod sa bayan.

Speaking of Napoles, sana naman eh hindi mapunta sa wala yung kaso niya at managot ang dapat managot. Wag nating kalimutan katulad ng kaso ng mga Ampatuan. Di natin pwedeng sagutin yan ng "Di ko po maalala", "di ko po alam", "wala po akong alam". Anyare? Bawal ang pork, ang beans, ang... ano nga ba?

wahaha! (nakuha pang tumawa)

Anyway, yun lang. Sana may direksyong tunay na matuwid ang patunguhan ng lahat ng mga pangyayaring ito ano?

bow. 

Don't Die Wondering

Napag-isipan namin ni benjie manood ng Way Way Back kagabi habang nagplaplantsa para sa "light lang" na peg. Steve Carell naman daw kasi siya at maganda naman ang reviews so akala naman namin, well, akala KO hehe na light lang siya. But no... Heavygat yung tema niya - broken families, infedelity, bullying, drugs, spoiled brats and the likes. Anyare?

Di ko rin alam wahaha! Pero in fernezz, maganda naman talaga siya at feel good ang ending. In fact, tumatak talaga sa kin yung isa sa linya ng movie (refer to this post's title). Sapat na sapat lang para sa paghahanap ng mga katanungang matagal nang hindi nasagot. Baka nga ba ngayon ko lang napag-isipang harapin? Dont know leh!

Heniwey, kung di niyo bet ng mabigat ng topic at nalulungkot kayo, wag panoorin ang movie haha! Para siyang Little Ms Sunshine na slightly less disturbing.  Maghakot muna ng maraming positive energy bago ipress ang play button ;)