Matagal ko ng gustong sumulat tungkol sayo lola. Kaya lang, maisip ko lang yon, naluluha na ko agad (hanggang ngayon pa rin naman). Nalulungkot lang ako kasi feeling ko, hindi ko pa nabigay lahat sayo. Hindi pa ko nakabawi sa lahat ng tulong na naibigay mo sa 'kin. Sana naipagamot pa kita, sana naipasyal pa kita, Sana nabigyan pa kita ng mas magandang buhay. Sorry, lola.
Kung pwede ko lang ibalik ang panahon. Sana hindi ka na lang naaksidente. Sana hindi ka na nahirapan at dumanas ng sobrang sakit.
Pero lola, sa huli, gusto ko lang maalala yung mga panahong masiyahin ka at malusog ka pa. Alam ko naman lola na nagawa mo na ang lahat para sa pamilya at mga apo mo. Ikaw ang modelo ko ng mabuting tao na handang tumulong kahit kanino. Na minsan, kahit wala na, bigay ka pa rin ng bigay kasi sobrang laki ng puso mo lola. Ni hindi ka nagagalit. Lagi ka lang positibo. Laging nakangiti.
Kung tutuusin, kung wala ka, 'di ko alam kung saan ako pupulutin ngayon. Ikaw ang nagpuno sa lahat ng kakulangan ng mga magulang ko. You were always there. You never turned me down. Hindi ko 'yon malilimutan sa habang panahon.
Lola, you're the most beautiful person in the world. inside and out. Maraming-maraming salamat sa lahat ng pagmamahal, tulong at gabay.
Sana payapa at masaya ka sa piling ni lolo ngayon.
Paalam Lola. Mahal na mahal kita.
